ارزیابی غلظت سرمی هاپتوگلوبین و آمیلوئید A سرمی در اسب های مبتلا به گورم

این مطالعه روی 29 راس اسب مبتلا به گورم و 27 راس اسب سالم (کشت منفی) در اسب داری های اطراف تبریز به منظور بررسی سطوح سرمی هاپتوگلوبین و آمیلوئیدA سرمی انجام پذیرفت. بیماری در اسب های مبتلا به گورم بر اساس نشانه های آزمایشگاهی و بالینی تایید شد. بعد از تایید آزمایشگاهی از طریق کشت نمونه ها، از دام مربوطه نمونه خون از ورید وداج اخذ و پس از جداسازی سرم، مقادیر پروتئین های فاز حاد (هاپتوگلوبین و آمیلوئید A سرمی) اندازه گیری شد. میانگین میزان آمیلوئید A سرمی در اسب های گروه بیمار mg/dl 95/569±13/2749 و در گروه شاهدmg/dl 76/357±97/1602 بود. میانگین سطح سرمی هاپتوگلوبین در اسب های مبتلاmg/dl 01/244±20/1258 و در گروه شاهد mg/dl 18/187±97/721 بود. میانگین هر دو پارامتر در اسب های گروه بیمار به طور معنی داری بیشتر از گروه سالم بود (05/0>p). در گروه بیمار در بررسی همبستگی بین پارامترهای سرمی اندازه گیری شده ، مشخص گردید که ارتباط معنی داری بین آنها وجود ندارد (269/0r= و 05/0<p). نتیجه نهایی این که بیماری گورم در اسب ها باعث افزایش سطوح سرمی پروتئین های فاز حاد می شود و بنابراین در درمان اسب های مبتلا به گورم این موضوع باید لحاظ گردد.