بررسی اثرات محافظتی عصاره گیاه گزنه بر آسیب حاد کلیوی القاءشده با جنتامایسین در موش های صحرایی

آمینوگلیکوزیدها اغلب در ترکیب با آنتی بیوتیک ها ی بتالاکتام مورد استفاده قرار می گیرند. اثرات ضد باکتری سریع، در دسترس بودن، قیمت منطقی و ایجاد مقاومت کم موجب انتخاب دارویی آن ها برای درمان عفونت های متعدد تهدیدکننده زندگی شده است. از طرف دیگر اثرات سمیت کلیوی آمینوگلیکوزیدها باعث شده که نتوان به صورت طولانی مدت از آنها استفاده نمود. استفاده از عصاره های گیاهی به منظور کاهش آسیب های ایجادشده توسط مواد آسیب رسان از دیرباز مورد توجه واقع شده است. مطالعه حاضر به منظور بررسی خاصیت محافظت کنندگی عصاره گیاه گزنه در برابر جراحات کلیوی ناشی از مصرف جنتامایسین در موش های صحرایی انجام گرفته است. بدین منظور، 45 سر موش صحرایی نر نژاد ویستار به 9 گروه 5 تایی تقسیم شدند: 1- گروه کنترل سالم، 2- گروه کنترل منفی که tween 20 دریافت کرد، 3- گروه کنترل بیمار که فقط جنتامایسین (mg/kg 100) دریافت کرد، گروه های 4 تا 6 به ترتیب عصاره گزنه با غلظت های (mg/kg 50، 100 و 200) به صورت خوراکی دریافت کردند و گروه های 7 تا 9 هم زمان با عصاره گزنه، جنتامایسین (mg/kg 100) نیز دریافت کردند. در پایان دوره آزمایش (28 روز) نمونه های خونی برای ارزیابی کارکرد کلیه ها تهیه شد و بافت کلیه برای آسیب شناسی بافتی جدا گردید.جنتامایسین به تنهایی موجب آسیب بافت کلیه شد و سطح سرمی اوره و کراتینین را به طور معنی داری افزایش داد (05/0p<). درحالی که، تجویز هم زمان عصاره گزنه و جنتامایسین به طور معنی داری موجب کاهش فراسنجه های سرمی مذکور گردید (05/0p<). همچنین آسیب شناسی بافتی نشان دهنده بهبود ساختار بافتی کلیه در موش های تحت درمان با عصاره گزنه بود. با توجه به نتایج به دست آمده می توان گفت گیاه گزنه با دارا بودن منابع آنتی اکسیدانی می تواند از سمیت کلیوی ناشی از جنتامایسین جلوگیری کند.