بررسی کارایی روش های ناپارامتریک مبتنی بر تجزیه و تحلیل باقیمانده ها و پارامتریک در برآورد عدم قطعیت مدل هیدرولوژیکی

به منظور تصمیم گیری مناسب جهت اجرای اقدامات مدیریتی نیاز است تا علاوه بر خروجی مدل دامنه عدم قطعیت آن نیز برآورد گردد. در تحقیق حاضر کارایی روش های ناپارامتریک LEC (Local Errors and Clustering)، رگرسیون چندک و جنگل تصادفی در برآورد عدم قطعیت مدل یکپارچه HBV در حوضه چهل چای استان گلستان بررسی گردید. پس از بهینه سازی پارامترهای مدل HBV با استفاده از روش تکامل تصادفی جوامع، مدل برای دوره های واسنجی و صحت سنجی اجرا و مقادیر باقیمانده ها محاسبه گردید. نتایج نشان داد با در نظر گرفتن متغیرهای دبی برآوردی، دبی مشاهداتی، مقدار بارش و مقادیر باقیمانده ها در حوضه مورد مطالعه داده های ورودی در چهار خوشه فازی قرار می گیرند. نتایج برآورد عدم قطعیت نشان داد بزرگترین و کوچکترین مقدار دامنه عدم قطعیت به ترتیب توسط روش های LEC در حالتی که توسط ماشین بردار رگرسیون آموزش دیده باشد و روش جنگل تصادفی، بدست آمده است. با توجه به مقادیر شاخص های ارزیابی PICP (Prediction Interval Coverage Probability)، MPI (Mean Prediction Interval) و(Average Relative Interval Length) ARIL بهترین عملکرد مربوط به روش رگرسیون چندک و سپس روش LEC در حالتی که آموزش داده نشده است، بود. در مقایسه با روش های ناپارامتریک، روش(Generalized Liklihod Uncertainty Estimation) GLUE با توجه به مقادیر هر سه معیار ارزیابی عملکرد مناسبی نداشت.