فنون، باورها و آداب و رسوم کشاورزی سنتی بردسیر

کشاورزی تا دهه 1350ش/1970م صنعت مهم ایران محسوب می شد و به فن آوری هایی با تکیه بر دانش بومی دست یافته بود. کشاورزی در توسعه اقتصادی و فرهنگی منطقه بردسیر در استان کرمان نقش اساسی داشته است و در تعیین مسیر توسعه آینده آن حائز اهمیت زیادی است. این مقاله به این سوال پاسخ می دهد که چه نوع فن آوری هایی در کشاورزی سنتی منطقه بردسیر در دهه های گذشته به کار رفته است و چه آداب و رسوم و باورهایی در این زمینه در بین بومیان منطقه رایج بوده است؟ از فن آوری های بومی کشاورزی در منطقه بردسیر می توان به تامین آب، فنون مربوط به حفر قنات، فن آوری کاشت بذر، مبارزه با آفات، برداشت محصول و نگهداری آن در طول سال اشاره کرد. دانش بومی کشاورزی در منطقه بردسیر تا اواسط قرن اخیر با استفاده از امکانات محدود توانسته است ابزار لازم برای کشاورزی را تامین کند و با استفاده از شیوه هایی بومی، مراحل کاشت، داشت و برداشت محصول را به سرانجام رساند که این شیوه ها همراه با آداب ورسوم و باورهایی بوده اند. این مقاله دارای روش تحقیق توصیفی است و گردآوری اطلاعات با پژوهش های میدانی و کتابخانه ای صورت گرفته است. پژوهش های میدانی در شهر بردسیر و توابع آن شامل روستاهای محمودآباد، ماهونک، گزوئیه و درونوئیه انجام گرفته است.