بررسی تطبیقی علائم و پیامدهای خارج عضوی رینوسینوزیت مزمن بر مبنای دیدگاه تلفیقی طب ایرانی و کلاسیک

رینوسینوزیت مزمن به عنوان یک بیماری شایع، دارای علائم بالینی متعددی می باشد. در دهه های اخیر به منظور تعیین کرایتریای تشخیصی آن، صرفا چند علامت بالینی اصلی مد نظر قرار گرفته اند و عملا بقیه علائم نادیده گرفته شده اند. از آن جایی که بر اساس مطالعات تطبیقی، CRS قابل تناظر با بیماری نزله و زکام در مکتب طب ایرانی می باشد، پژوهش حاضر با مروری بر برخی علائم و پیامدهای این بیماری در دو مکتب طب کلاسیک و ایرانی، قصد دارد تا چشم انداز تشخیصی فراگیرتری از آن پیشنهاد نماید.
در این مطالعه کتابخانه ای با جستجو در پایگاه های اطلاعاتی پزشکی و مراجعه به کتب مرجع طب ایرانی، کلید واژه های انگلیسی، عربی و فارسی مربوط به سینوزیت مزمن و نزله و زکام بدون محدودیت زمانی مورد بررسی قرار گرفت. داده های به دست آمده با یکدیگر مقایسه شدند و مورد تفسیر و تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.
بررسی متون و مقالات موجود درباره بیماری رینوسینوزیت مزمن، نشان داد که طیف وسیعی از علائم و پیامدها در این بیماری قابل مشاهده است. پیچیدگی چهره بالینی رینوسینوزیت مزمن در برابر درک خطی رایج از آن، موجب شده است که طراحی یک چارچوب نهایی برای تعریف و توصیف سمیولوژیک آن دشوار گردد.
استنتاج تقلیل علائم و پیامدهای رینوسینوزیت مزمن به نشانه های عضوی (بینی سینوسی)، باعث نادیده گرفتن طیف وسیعی از بیمارانی می شود که با وجود علائم خارج عضوی، علائم عضوی آن ها بارز نیست و همین امر موجب لغزش تشخیصی و مغفول ماندن برخی بیماران مبتلا به رینوسینوزیت مزمن می گردد. بنابراین ما رویکرد جامع تری برای تشخیص رینوسینوزیت مزمن از طریق بررسی نشانه ها و علائم موضعی و عمومی به منظور درمان بهتر و کیفی تر پیشنهاد می کنیم.