ارتباط مزاج با عملکرد، شاخص های بدنی و برخی فراسنجه های خونی گوساله های سیستانی

به منظور بررسی ارتباط بین مزاج گوساله ها در زمان ازشیرگیری، با عملکرد، تیپ بدن و برخی فراسنجه های خونی، از 43 راس گوساله (19 ماده و 24 نر) از توده گاو سیستانی استفاده شد. هنگام ازشیرگیری با انجام روش های، امتیاز آغل، امتیاز راهرو و امتیاز جایگاه مهار ، آزمون مزاج انجام شد. گوساله ها به سه گروه آرام، متوسط و تند مزاج تقسیم شدند. شاخص های اندازه گیری شده شامل دمای بدن، ضربان قلب، طول دست، طول کمر، اندازه دم، دور قفسه سینه، قطر ساق دست و پا، اندازه پیشانی و گوش و همچنین غلظت گلوکز، پروتئین کل، کراتینین، تری گلیسرید، انسولین، HDL ، LDL، T3 و T4 در سرم بود. نتایج تجزیه و تحلیل آماری بوسیله نرم افزار R-3.3.2 نشان داد، سرعت رشد و ضریب تبدیل در گوساله های آرام بهتر از دو گروه دیگر بود (05/0P<). در گروه آرام، ضربان قلب نسبت به دو گروه دیگر و دمای بدن نسبت به گروه تندمزاج کمتر بود (050/0>P). طول پیشانی، گوش، کمر، اندازه دست، قطرساق دست و ساق پا در گروه آرام بیشتر از گروه تند مزاج بود (05/0P<). غلظت انسولین سرم گروه آرام بیشتر از گروه تند مزاج بود (05/0P<). تری گلیسرید، HDL، LDL و گلوکز در گروه آرام کمتر از گروه تندمزاج بود(05/0P< ). این نتایج نشان داد، توجه به نوع رفتار دام در برنامه های اصلاح نژادی و انتخاب، ممکن است بتواند در بلند مدت کمک قابل توجهی در افزایش بهره وری دام ها کند.