مقایسه کیفیت خواب در پرستاران بخش سوختگی با سایر بخش های بالینی

خواب با کیفیت به صورت دستیابی فرد به خواب عمیق تعریف می شود. بیش از نیمی از پرستاران از اختلالات خواب رنج می برند. هدف مطالعه حاضر مقایسه کیفیت خواب درک شده در پرستاران بخش سوختگی با سایر پرستاران است.
در یک طراحی مقطعی در بیمارستان امام رضا (ع) در سال 1395، 55 پرستار شاغل در بخش سوختگی با نمونه ای معرف از پرستاران سایر بخش های بالینی مورد مقایسه قرار گرفتند. نسخه استاندارد پرسشنامه سنجش کیفیت خواب پیتسبورگ برای آنها تکمیل شد. داده ها توسط SPSS نسخه 5/11 مورد تحلیل قرار گرفت.
تمام پرستاران بخش سوختگی (55 نفر، 100%) و 96% از سایر پرستاران (48 نفر) اختلال خواب داشتند که تفاوت آماری معنی داری بین این دو وجود نداشت. تنها کارآیی خواب در پرستاران بخش سوختگی (85% بدون اختلال خواب) بهتر از پرستاران سایر بخش ها (64% بدون اختلال خواب) بود(01/ 0p=). کیفیت خواب به طور معنی داری با افزایش سن (02/0=p و 23/0-=r) و افزایش سابقه کار (01/0=p و 23/0-=r) کاهش می یافت اما با اضافه کاری (38/0=p و 08/0-=r) رابطه ای نداشت.
با توجه به شیوع بالای اختلالات خواب، به نظر می رسد مداخلات غربالگری باید در نظام پرستاری مورد توجه قرار گیرد. امیدواریم این رویکرد بتواند منجر به شروع زودهنگام مداخلات درمانی برای کاهش و یا حتی حذف بار ناشی از اختلال خواب شود.