یک پروتکل مسیریابی مبتنی بر بردار در شبکه حسگر بیسیم زیر آب

یکی از مهمترین دغدغه های امروز پژوهشگران درشیکه های حسگر بیسیم زیر آب، با توجه به محدودیت ها و ویژگی های خاص محیط درون آب، مسئله ی مسیریابی است. این محدودیت ها شامل توپولوژی سه بعدی،پهنای باند محدود ، تحرک گره،تاخیر طولانی،انرژی محدود و هزینه ساخت است. پروتکل های مسیریابی جدید برای شبکه های زیر آب براساس مسیریابی حریصانه توسعه یافته اند. مشکل اساسی در UWSN ها پیدا کردن یک مسیر کارآمد بین منبع و مقصد است تا بتواند با مصرف انرژی پایین، تعداد بسته ی بیشتری را به مقصد برساند. در این پژوهش با بهبود الگوریتم VBF که یکی از روش های مرجع بوده و پروتکلی وابسته به شعاع لوله مسیریابی است، الگوریتمی ارائه شده است که شعاع لوله را به صورت تابعی از ابعاد محیط، برد و تعداد گره ها در نظر می گیرد. در نتیجه با تغییر یکی از این پارامترها، شعاع لوله مسیریابی نیز تغییر خواهد کرد. اما به منظور مدیریت انرژی مصرفی گره ها ، تابعی وجود دارد که اگر انرژی باقی مانده گره دریافت کننده ی بسته خیلی کمتر از انرژی باقی مانده ی گره ارسال کننده باشد، با کوچک کردن شعاع لوله مسیر یابی، شانس انتخاب شدن به عنوان گره هدایت کننده را کاهش می دهد، تا گره های دیگر شانس بدست آوردن گره هدایت کننده بسته را به دست آورند. الگوریتم ارائه شده با پروتکل های VBF، HHVBF و VBVA مقایسه شده است و نتایج شبیه سازی که به دست آمده از شبیه ساز NS-2 است ، حاکی از آن است که روش پیشنهادی توانسته با تکیه بر تغییر عرض لوله مسیریابی متناسب با تراکم شبکه، مصرف انرژی کمتری را به ویژه در شبکه های با تعداد گره زیاد، نسبت به سایر روش ها داشته باشد و همچنین در شبکه های غیر متراکم، بسته های بیشتری را نیز تحویل نماید.