مقایسه ی وضعیت آموزش بالینی بخش های ماژور با وضعیت مطلوب از دیدگاه فراگیران و اساتید در دانشگاه علوم پزشکی زنجان

آموزش بالینی فرآیندی است که در آن فراگیران به تدریج با انجام کارهای عملی به کسب مهارت پرداخته و با استفاده از تجربیات اساتید، خود را برای انجام درمان بیماران آماده می کنند. هدف از این مطالعه مقایسه ی وضعیت آموزش بالینی با وضعیت مطلوب از دیدگاه فراگیران و اساتید می باشد.
در این مطالعه توصیفی- مقطعی کلیه ی فراگیران در نیمه ی دوم سال تحصیلی91-90 در گروه های ماژور مورد بررسی قرار گرفتند. تعداد پاسخ دهندگان، کارورز (57) کارآموز (62) دستیار (62) و اساتید (36) نفر بود. ابزار سنجش پرسشنامه ای پژوهش ساخته که حاوی ده حیطه ی آموزشی بود. روایی محتوای آن مورد تایید صاحب نظران قرار گرفت وپایایی آن با آلفای کرونباخ 85/0 تایید گردید.
نتایج نشان داد که بیشترین امتیاز را کارآموزان به گزارش صبحگاهی؛ کارورزان به پرونده نویسی وگزارش صبحگاهی؛ دستیاران به مجله خوانی و پرونده نویسی؛ واساتید به مجله خوانی وگزارش صبحگاهی دادند. در آزمونt مستقل از دیدگاه کارآموزان و کارورزان بین میانگین نظرات گروه های داخلی و اطفال و گروه های جراحی و زنان تفاوت معنی داری مشاهده نگردید (05/0

نتیجه گیری

علی رغم مطلوب بودن وضعیت آموزشی، در برخی حیطه ها وضعیت نامطلوبی مشاهده شد که این امر نیاز به برنامه ریزی آموزشی، انجام ارزیابی های مستمر از آموزش و در نهایت ارتقای سطح انگیزش فراگیران جهت افزایش مهارت خود را می طلبد.