امکان سنجی انتقال باطله های معدن روباز انگوران از طریق حفریات موجود زیرزمینی

افزایش سالیانه عمق کاواک معدن روباز انگوران به همراه محدودیت های فنی، توپوگرافی و ژئومکانیکی گسترش کاواک، موجب کاهش بهره وری و افزایش هزینه ترابری می شود. با توجه به وجود حفریات زیرزمینی در بخش گوگردی ذخیره معدنی، در این تحقیق تلاش شد تا راهکارهای فنی قابل اجرا برای کاهش هزینه های ترابری باطله معدن روباز با استفاده از فضاهای موجود زیرزمینی معدن شناسایی و تحلیل شود. بدین منظور ابتدا شبکه حفریات زیرزمینی موجود معدن با کمک نرم افزار میکروماین مدلسازی شد، سپس تعیین محدوده نهایی معدن روباز برای مشخص شدن عمق نهایی و محدوده گسترش کاواک روباز انجام گرفت و با بررسی انطباق این مدل با شبکه زیرزمینی، طرح کلی حفریات زیرزمینی واسطه ای قابل اجرا برای تعیین مسیرهای مختلف خروج مواد استخراج شده کاواک نهایی در قالب هفت سناریوی مختلف انجام شد. در ادامه، احجام کاری حفریات واسطه ای برای هر سناریو تعیین شد و با مقایسه سناریوها بر اساس مدت زمان اجرا، تناژ باطله برداری مورد نیاز و هزینه عملیاتی احداث حفریات، سناریوی ششم به عنوان سناریوی برتر انتقال مواد باطله بخش روباز معدن پیشنهاد شد. بر مبنای این سناریو، تخلیه باطله روباز از طریق سه تراز مختلف بسته به تراز کاری عملیات انجام می گیرد. بازکننده اصلی کانه ریز مایلی است که از انتهای تونل بالایی انشعاب می یابد تا باطله های استخراجی حمل شده از طریق سازه یاد شده تخلیه و به تونل باربری اصلی منتقل شوند. میانبری از این کانه ریز منشعب می شود و در تراز 2804 به کاواک نهایی می رسد و با احداث رمپ زیگزاگی منشعب از رمپ اصلی موجود بخش زیرزمینی معدن، اتصال به کاواک نهایی در تراز 2768 متری، فراهم می شود. پیاده سازی این سناریو همچنین موجب تامین مصالح مورد نیاز برای عملیات پرکردن بخش زیرزمینی می شود.