اضطراب مرگ در سالمندان: نفش نارسایی، انعطاف پذیری و تحریف شناختی

اضطراب مرگ یکی از موضوعات مهم دوره سالمندی است بنابراین پژوهش حاضر با هدف بررسی ارتباط نارسایی، انعطاف پذیری و تحریف شناختی با اضطراب مرگ در بین سالمندان شهر اردبیل صورت پذیرفت.

در این مطالعه توصیفی از نوع همبستگی، 130 سالمند مرد به روش نمونه گیری در دسترس از بین کلیه سالمندان مرد بالای 60 سال شهر اردبیل در سال 1396 انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها، از ابزارهای نارسایی شناختی (CFQ)، انعطاف پذیری شناختی (CFI)، تحریف شناختی (ICDS) و مقیاس اضطراب مرگ (DAS) استفاده شد. داده های پژوهش با روش ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه تجزیه و تحلیل شدند.
یافنه ها: یافته ها نشان داد بین نارسایی شناختی (62/0r=)، انعطاف پذیری شناختی (57/0-r=) و تحریف شناختی (60/0r=) با اضطراب مرگ رابطه معناداری وجود داشت (05/0p<). ضرایب بتای متغیرهای پیش بین نشان داد که نارسایی شناختی 37/0، انعطاف پذیری شناختی 26/0- و تحریف شناختی 36/0 قابلیت پیش بینی معنادار اضطراب مرگ سالمندان را دارند (05/0p<).

از این مطالعه می توان نتیجه گرفت که سالمندان دارای سطوح بالاتر نارسایی و تحریف شناختی، اضطراب مرگ بالایی نسبت به سایر همسالان خود دارند، در حالیکه انعطاف پذیری شناختی بالا، باعث کاهش اضطراب مرگ آنان می شود.