اثر برنامه تمرین ارتعاش کل بدن بر قدرت، انعطاف بدنی و تحرک پذیری در مردان سالمند غیرفعال

آمادگی جسمانی، برای ارتقای سلامت، استقلال عملکرد وپیشگیری از زمین خوردن سالمندان، حائزاهمیت است. بدلیل عدم تمایل یا توانایی سالمندان برای انجام تمرینات مرسوم، طراحی تمریناتی ساده، ایمن و قابل تحمل توسط این جمعیت، ضروری است. هدف پژوهش حاضر، بررسی اثر تمرینات ارتعاش کلی بدن - درمقایسه با تمرینات فاقد ارتعاش- بر قدرت، انعطاف بدنی و تحرک پذیری در سالمندان غیرفعال بود.

در پژوهش نیمه تجربی حاضر، 45 مرد سالمند غیرفعال(60 تا 80 ساله) به صورت در دسترس انتخاب وبطور تصادفی به 3 گروه کنترل، تمرین ارتعاش کلی بدن و تمرین بدون ارتعاش، طبقه بندی شدند. پروتکل هردو گروه تمرینی، شامل 6 هفته اجرای اسکات های دینامیک زانو - هرهفته 3 جلسه و هرجلسه 50 دقیقه- بود. گروه تمرین ارتعاش، تمرینات خود را روی یک پلت فورم ویبریشن با فرکانس 30-35 هرتز و دامنه 5-8 میلیمتر اجرا کردند. گروه تمرین فاقد ارتعاش، تمرینات مشابهی را اما بدون استفاده از ویبریشن انجام دادند. قدرت، انعطاف پذیری و تحرک پذیری شرکت کنندگان قبل و پس از دوره مطالعه، به وسیله آزمون های عملکردی آمادگی جسمانی ارزیابی شد. تحلیل داده ها بوسیله آزمون های ANOVA و t همبسته صورت گرفت.

در آغاز مطالعه، بین شاخص های آمادگی جسمانی سه گروه تفاوت های معنی داری وجود نداشت(05/0<P). پس از مداخلات، تفاوت های معنی داری در شاخص های آمادگی جسمانی سالمندان(به استثنای قدرت چنگش دست) مشاهده شد(05/0>P). قدرت و انعطاف اندام فوقانی و توان انفجاری در هردو گروه تمرینی(بدون تفاوت معنی دار باهم) در مقایسه با گروه کنترل، بطور معنی داری بیشتر بود(05/0>P). بااین وجود، قدرت و انعطاف اندام تحتانی و تحرک پذیری در گروه تمرین با ارتعاش نه تنها نسبت به گروه کنترل، بلکه همچنین درمقایسه با گروه فاقد ارتعاش، بطور معنی داری بیشتر بود(05/0>P).

براساس یافته های پژوهش حاضر، تمرین ارتعاش کل بدن را می توان باتوجه به امکان بهبود پارامترهای آمادگی عملکردی، بعنوان یک شیوه تمرینی جایگزین برای سالمندانی که بدلیل محدودیت های حرکتی قادر به اجرای تمرینات مقاومتی رایج نیستند، توصیه نمود.