بررسی تاثیر تدریس مبتنی بر یادگیری مشارکتی از نوع جیگ ساو بر کفایت اجتماعی دانش آموزان

پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر تدریس مبتنی بر یادگیری مشارکتی از نوع جیگ ساو بر کفایت اجتماعی دانش آموزان انجام گرفت. این پژوهش از نظر راهبرد اصلی؛ کمی و از نظر تکنیک تحلیلی؛ تمام آزمایشی از نوع طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل است. جامعه آماری این پژوهش را دانش آموزان پایه ششم (دوره دوم ابتدایی) مدارس شهر کرمانشاه در سال تحصیلی 96-97 تشکیل می داد. روش نمونه گیری از نوع هدفمند بود و دانش آموزان انتخاب شده به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل قرار داده شدند. حجم نمونه با استفاده از جدول کوهن (1986) با در نظر گرفتن 0/05 = α، تعیین گردید و تعداد افراد نمونه در هر گروه برابر با 19 نفر و در مجموع 38 نفر انتخاب شد. کتاب تفکر و پژوهش در گروه آزمایش با روش یادگیری مشارکتی از نوع جیگ ساو و در گروه کنترل با روش تدریس سنتی در مدارس، مورد آموزش قرار گرفت. جهت سنجش کفایت اجتماعی دانش آموزان، از پرسشنامه کفایت اجتماعی ادراک شده (PSCS) اندرسون بوچر و همکاران (2007) با پایایی 0/79= α استفاده گردید. داده های جمع آوری شده با نرم افزار spss.v.22 و آزمون تحلیل کواریانس (ANCOVA) تحلیل شد. نتیجه تحلیل نشان داد پس از تعدیل نمرات پیش آزمون، اثر عامل بین آزمودنی ها (عضویت در گروه آزمایش و بکارگیری روش جیگ ساو، عضویت در گروه کنترل و عدم بکارگیری روش جیگ ساو) بر متغیر وابسته کفایت اجتماعی(0/689= Partial 0/05>= P، 12/6=(1،38)F) معنی دار است و باعث تفاوت بین سطح کفایت اجتماعی در دو گروه کنترل و گروه آزمایش می شود. یافته تحقیق حاضر ضرورت توجه به تدریس مبتنی بر یادگیری مشارکتی و اثرات مثبت آن در مدارس را آشکار می نماید.