مدیریت دست به دست شدگی سیگنال بین فمتوسل و ماکروسل با روش خوشه بندی طیفی مبتنی بر جغرافیای منطقه

روش های موجود در زمینه مدیریت دست به دست شدن سیگنال در شبکه های مخابرات سلولی نمی توانند به طور هم زمان تعداد رخدادهای غیر ضروری و تاخیر تصمیم را در سطح پایینی نگه دارند. هدف اصلی این مقاله ارائه روش هوشمندی است تا علاوه بر این که به درخواست های ضروری اجازه رخ دادن می دهد، تعداد رخدادهای غیر ضروری آن را نیز کمینه کند و به این ترتیب موجب بهبود کارایی کلی شبکه شود. به منظور دست یابی به چنین هدفی، در روش پیشنهادی از دانش جغرافیایی برگرفته از نقشه های ساختمان توام با روش خوشه بندی طیفی در نواحی تحت پوشش فمتوسل استفاده می شود. بدین سبب نیاز به توسعه خوشه بندی طیفی مبتنی بر اطلاعات جغرافیایی است. نتایج به دست آمده از روش پیشنهادی روی داده ها و شبیه سازی های انجام گرفته، بیانگر این است که این روش نسبت به سایر روش ها با افزایش احتمال تخصیص کاربر به سلول مناسب، به شکل قابل قبولی قادر به مدیریت پدیده دست به دست شدگی در لایه ناهمگن فمتوسل- ماکروسل است.