پروتکل مسیریابی ترکیبی کارا در شبکه های حسگر بی سیم زیر آب

شبکه حسگر بی سیم زیر آب (UWSN) نوعی خاص از شبکه های حسگر می باشد که در دهه های گذشته، حوزه عملیاتی آن به نقاط زیر آبی نیز توسعه یافته است اما این نوع از شبکه ها به دلیل عدم حضور GPS (سیستم مکان یابی سراسری) چالش های بسیاری دارند. این شبکه ها با محدودیت هایی از قبیل تاخیر انتشار زیاد، پهنای باند کم، نرخ خطای بیتی بالا، جابه جایی، حافظه و باتری محدود، محققان را با چالش های فراوانی روبه رو ساخته اند. در مقایسه با شبکه های حسگر زمینی، حسگرها در شبکه های بی سیم زیر آب به سبب استفاده از تکنولوژی صوتی در ارتباطات، انرژی بیشتری مصرف می کنند. انگیزه این پژوهش پیشنهاد یک الگوریتم مسیریابی برای محیط های سیستمی زیر آبی با انرژی محدود می باشد. گره های حسگر واقع شده در بستر دریا نمی توانند به طور مستقیم با گره های نزدیک سطح ارتباط برقرار کنند، بنابراین نیازمند ارتباطات چندگامی مهیاشده با طرح مسیریابی مناسب می باشند. در شبکه های حسگر بی سیم، خوشه بندی گره روشی رایج برای سازماندهی ترافیک داده و کاهش ارتباطات درون شبکه ای همراه با بهبود قابلیت مقیاس پذیری و بهبود توازن بار به همراه کمینه کردن مصرف انرژی کلی سیستم می باشد. بنابراین در این مقاله یک پروتکل مسیریابی خوشه بندی فازی همراه با تکنیک تجمیع داده با مصرف انرژی متعادل برای UWSNها پیشنهاد می شود. نتایج شبیه سازی نشان می دهد که در پروتکل پیشنهادی توزیع مصرف انرژی در شبکه به طور یکنواخت بوده، از متوسط مصرف انرژی و تعداد بسته های مسیریابی کاسته شده و در نهایت باعث بهبود در نرخ تحویل بسته و گذردهی نسبت به الگوریتم های DABC و IDACB شده است.