نقش باور به مهدویت در معنابخشی زندگی فردی

معنادار بودن زندگی از جمله دغدغه های انسان معاصر است. اندیشه ها، باورها و آرمان های فردی و جمعی نقش تعیینکنند های در معنا داشتن زندگی دارد. از جمله باورهایی که در معنابخشی به زندگی فردی نقش دارد باور به مهدویت است. در مباحث فلسفی برای معنای زندگی سه معنا مطرح می شود: هدفمند بودن، ارزشمدار بودن و کارکرد داشتن. در این تحقیق با تکیه بر احادیث پیامبر و ائمه اطهار نشان داده خواهد شد که باور به مهدویت به هر سه معنای مورد نظر به زندگی شیعیان معنا می دهد. در مورد هدفمندی، باور به مهدویت از این جهت که جهان، رو به خیر حرکت می کند و بر عدالت گستری و مبارزه با ظلم و فساد تاکید می کند، به زندگی معنا می دهد. در مورد ارزش محوری، باور به مهدویت از این جهت که احیای اسلام راستین، تامین رفاه و آرامش، رضایت مندی و عشق به محبوب، ارزش محسوب می شود و در مورد کارکرد داشتن از آن رو که باور به مهدویت موجب پارسایی، اخلاق مداری مسئولیت پذیری و امیدبخشی می شود زندگی منتظران معنا پیدا می کند.