یک رویکرد عامل گرا با قابلیت یادگیری برای کنترل و بهبود عملکرد دستگاه تنظیم ضربان قلب بر بستر ابر

ارائه یک رویکرد عامل گرای راستی آزما برای دستگاه کنترل ضربان قلب که برای تنظیم ضربان بیماران دچار آرتیمی استفاده می شود و همچنین امکان کنترل و دسترسی به عملکرد آن در هر زمان و مکان از طریق بستر ابر جهت اطمینان از کارکرد صحیح آن، هدف این مقاله است. در صورت از کار افتادن دستگاه تنظیم ضربان قلب به هر دلیل و یا تولید ضربان نامناسب توسط دستگاه، جان بیمار به خطر می افتد. با استفاده از رویکرد پیشنهادی، از عملکرد صحیح دستگاه تنظیم ضربان قلب می توان اطمینان حاصل نمود. این رویکرد با استفاده از عامل نرم افزاری که قابلیت یادگیری تقویتی دارد می تواند شرایط پیش بینی نشده را فراگرفته و بر اساس آن رفتار نماید. استفاده از بستر ابر امکان ارسال پیام در شرایط بحرانی برای مراکز پزشکی را فراهم می کند. پس از محاسبه تعداد ضربان قلب بیمار به وسیله دستگاه تنظیم ضربان قلب و قبل از اعمال آن در بدن بیمار، رویکرد پیشنهادی مقدار ضربان محاسبه شده را بر اساس نظرات متخصص بررسی می کند و در صورت مغایرت بر اساس مکانیزم یادگیری تقویتی آن را تصحیح می کند. رویکرد پیشنهادی به طور خودکار و هوشمند با استفاده از قابلیت یادگیری تقویتی عمل می نماید. این روش به صورت شبیه سازی بر روی ابر و اتصال به یک دستگاه الکترونیکی همراه با بیمار پیاده سازی و از نظر زمان اجرا مورد بررسی و پذیرش قرار گرفت. نتایج روش پیشنهادی با خروجی های مورد انتظار در دیتاست های موجود مقایسه شده است. این مقایسه نشان داد که استفاده از رویکرد پیشنهادی 24/13 درصد محاسبه انجام شده توسط دستگاه تنظیم ضربان قلب را دقیق تر می سازد. استفاده از عامل های نرم افزاری با به کارگیری قابلیت یادگیری تقویتی می تواند نقش مهمی در بهبود رفتار دستگاه های پزشکی در شرایط بحرانی داشته باشد.