تحلیل هم جمعی از کیفیت زندگی منطقه ای در ایران

این پژوهش با استفاده از تکنیک های هم انباشتگی و تحلیل علیت گرنجر به بررسی روابط بین شاخص های کیفیت زندگی با هم می پردازد. نتایج آزمون تکنیک هم انباشتگی که به بررسی ارتباط بلندمدت بین متغیرها می پردازد، نشان می دهد که در میان شاخص ها بیشترین رابطه بلندمدت به ترتیب متعلق به نرخ اشتغال بوده است. نتایج آزمون گرانجر که در زمینه تصمیم گیری در رابطه با جهت علیت بین دو متغیر می باشد، نشان می دهد که رابطه علی معناداری میان رشد اقتصادی مناطق و اشتغال با سایر شاخص های کیفیت زندگی در استان های ایران وجود دارد؛ درحالی که این رابطه همکنون به طور عکس معنادار نبوده است. بهبود در رشد اقتصادی مناطق و اشتغال می تواند در بلندمدت منجر به بهبود کیفیت زندگی به طور معنادار شود، اما این رابطه به طور عکس هم اکنون برقرار نیست، در نتیجه به نظر می رسد در حال حاضر با توجه به نتایج این مطالعه باید توجه ویژه ای به رشد اقتصادی در سیاست های منطقه ای نسبت به دیگر شاخص ها در میان استان ها داشته باشیم.