روش های جدید در ارزیابی و پیش بینی کهولت پیشرانه های جامد مرکب

برای بررسی کهولت پیشرانه های جامد مرکب معمولا تغییرات خواص پیشرانه در طی مدت انبارداری و ذخیره سازی، اندازه گیری و سپس طول عمر آن پیش تخمین می گردد. بدین منظور اغلب با بکارگیری روش های متداول مبتنی بر آزمون های مکانیکی، شیمیایی و آنالیز حرارتی، خواص پیشرانه در اثر کهولت و مرور زمان اندازه گیری می شوند. در این مقاله ابتدا به روش های مرسوم و متداول از جمله آزمون های کشش/کرنش، آنالیز حرارتی گرماسنجی روبشی تفاضلی (DSC) ، آنالیز حرارتی تفاضلی (DTA) و آنالیز وز ن سنجی حرارتی (TGA) اشاره شده و سپس تعدادی روش ها و آزمون های جدید شامل روش های طیف سنجیNMR و IR، تعیین میزان انبساط حرارتی، میزان اکسیژن مصرفی، میزان حساسیت (آزمون BAM)، سرعت رشد ترک، خواص بالستیکی و مطالعه ی میکروسکوپی معرفی شده اند که با استفاده از این آزمون ها می توان تغییر خواص پیشرانه را با گذشت زمان اندازه گیری کرده و بر مبنای آن ها، کهولت پیشرانه های جامد مرکب را مطالعه و طول عمر مفید آن ها را پیش بینی نمود.