افزایش ماندگاری گوشت چرخ کرده مرغ با استفاده از دو گونه لاکتوباسیلوس و EDTA

باکتری های اسیدلاکتیک به عنوان عوامل ضدمیکروبی قادر به جلوگیری از رشد محدوده وسیعی از میکروارگانیسم های عامل فساد و پاتوژن های غذازاد می باشند. مطالعه حاضر جهت ارزیابی اثر ترکیبی لاکتوباسیلوس اسیدوفیلوس و لاکتوباسیلوس پلانتارم (CFU/g 105) و اثر توام لاکتوباسیلوس ها و (50 mM) EDTA بر ماندگاری گوشت سینه مرغ انجام گرفت. گروه های مورد آزمایش شامل نمونه شاهد (بدون لاکتوباسیلوس ها و EDTA) ، با لاکتوباسیلوس ها و بدون EDTA، با لاکتوباسیلوس ها و EDTA بودند. تیمارها در دمای C° 1±4 نگهداری شدند و هر 3 روز یک بار جهت انجام آزمایش های میکروبیولوژیکی (شمارش باکتری های مزوفیل هوازی، کلی فرم و سرمادوست) در طول 6 روز نگهداری مورد ارزیابی قرار گرفتند. نتایج نشان داد که استفاده از لاکتوباسیلوس ها و هم چنین استفاده از لاکتوباسیلوس ها 4 اثر معنی داری (05/0>p) در کاهش شمارش باکتری های مزوفیل و سرمادوست و کلی فرم با حداقل یک روز افزایش ماندگاری داشتتند. pH تیمارهای حاوی لاکتوباسیلوس ها و لاکتوباسیلوس ها 4، کمتر از تیمارهای کنترل بود. به طورکلی نتایج نشان داد که تیمار حاوی لاکتوباسیلوس ها 4 در مقایسه با تیمار فقط لاکتوباسیلوس ها تاثیر بیشتری در کاهش رشد باکتریایی در طول مدت نگهداری در شرایط سرما دارد.