میزان فلزات سنگین سرب و قلع در عسل های تصفیه شده (صنعتی) تصفیه نشده (سنتی) و موم دار در استان زنجان

در میان آلاینده های زیست محیطی، فلزات سنگین از جمله خطرناک ترین آلاینده ها هستند که دارای اثرات زیست محیطی عمده ای می باشند. پژوهش حاضر با هدف تعیین فلزات سنگین سرب و قلع در عسل های تصفیه شده، تصفیه نشده و موم دار استان زنجان در سال 1394 انجام گرفت. در این پژوهش، تعداد 30 نمونه عسل از استان زنجان به صورت تصادفی از عسل های عرضه شده در بازار جمع آوری گردید. به منظور تشخیص آلودگی به سرب در نمونه های عسل از دستگاه جذب اتمی کوره گرافیتی و به منظور تشخیص آلودگی به قلع از دستگاه جذب اتمی با شعله بر مبنای روش خاکسترسازی استفاده شد. نتایج نشان داد، بیشینه میانگین سرب و قلع به ترتیب ppb 116 و ppm 27/221 مربوط به عسل موم دار بود. مهم ترین دلیل آلودگی این عسل ها به سرب، وجود کارخانه سرب و روی در استان زنجان و وجود قلع در عسل موم دار به دلیل شکل نگهداری آن که در قوطی های حلبی (قلع اندود) می باشد. هم چنین مقایسه میانگین میزان فلزات سنگین عسل با استانداردهای سازمان جهانی بهداشت نیز بیانگر آن بود که میزان فلزات سنگین سرب در سه نوع عسل، کمتر از حد استاندارد (ppb 220) و میزان فلز قلع در عسل های تصفیه نشده و تصفیه شده، کمتر از حد استاندارد و در عسل موم دار نزدیک به میزان استاندارد (ppm 250) بود. بنابراین موم دار بودن عسل روی میزان سرب و قلع آن تاثیر داشته است. نتایج به دست آمده نشان داد مصرف عسل های مورد آزمون استان زنجان برای سلامت عمومی خطری ندارد.