عوامل مرتبط با خودمراقبتی و خودکارآمدی در بیماران مبتلا به نارسایی قلبی

نارسایی قلب بیماری مزمنی است که مبتلایان به آن به رفتارهای خودمراقبتی تا پایان عمر نیاز دارند. لذا شناسایی این رفتارها و تشویق بیمار جهت مشارکت و قبول مسئولیت در انجام صحیح آن ها منجر به کنترل عوارض بیماری خواهد شد. مطالعه حاضر با هدف، بررسی عوامل مرتبط با خودمراقبتی و خودکارآمدی در بیماران مبتلا به نارسایی قلب انجام گرفته است.

این مطالعه توصیفی مقطعی با مشارکت بیماران قلبی بستری در بیمارستان شهید مدرس شهرستان کاشمر در سال 1396 انجام شد. جمع آوری داده ها از طریق مصاحبه و با استفاده از فرم اطلاعات دموگرافیک و پرسشنامه خودکارآمدی و خود مراقبتی روا و پایا انجام گردید. تحلیل داده ها با استفاده از رگرسیون خطی چندگانه و نرم افزار SPSS نسخه 18و سطح اطمینان 95% انجام شد.

میانگین سنی افراد شرکت کننده 8/56 ± 58/73 سال بود. متوسط نمره خودکارآمدی و خودمراقبتی واحدهای پژوهش به ترتیب8/24±16/35 و 8/21 ± 31/11 بود. نتایج نشان داد افزایش سن و سیگاری بودن رابطه ی معکوس و میزان تحصیلات و شهری نشینی رابطه ی مستقیم با خودکارآمدی و خودمراقبتی داشتند (0/0001P<). همچنین بین خودکارآمدی و خودمراقبتی رابطه مستقیم معنی داری وجود داشت (0/0001P<، 0/86=r).

با توجه به اینکه بیماران در انجام رفتارهای خود مراقبتی از خود کارآمدی بالایی برخوردار نبودند و ضعیف عمل کردند، پیشنهاد می شود عوامل موثر بر خودکارآمدی و خود مراقبتی در بیماران مورد بررسی بیشتری قرار گرفته و جهت مقابله با این عوامل اقدامات لازم صورت گیرد.