تاثیر محلول پاشی عنصر روی و هورمون رشد اکسین بر شاخص های موفولوژیک و فیزیولوژیک رشد و برخی صفات الیاف سه رقم پنبه

به منظور ارزیابی اثرات روش های مختلف خاک ورزی و نحوه مصرف علف کش ترفلان بر عملکرد پنبه و کنترل علف های هرز، تحقیقی بصورت آزمایش کرت های خرد شده در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در چهار تکرار در مزرعه آزمایشی در جنوب شرقی شهرستان علی آباد کتول در سال 1393 اجرا شد. در این مطالعه عامل اصلی را خاک ورزی در سه سطح استفاده از گاو آهن برگردان دار، گاوآهن بشقابی و گاو آهن قلمی بود و سطوح عامل فرعی را وجین دستی در طول دوره رشد و استفاده از علف کش ترفلان از ماده تجاری 48% در پنج سطح: مصرف 5/1 لیتر در هکتار در زمان آبیاری اولیه قبل از کاشت و 5/1 لیتر همراه با اولین آب آبیاری در هفته ششم پس از کاشت، مصرف 5/1 لیتر در هکتار قبل از کاشت و 5/1 لیتر در هفته ششم پس از کاشت و اختلاط با خاک بوسیله کولتیواتور، مصرف 3 لیتر در هکتار پس از کاشت و قبل از آبیاری، مصرف 3 لیتر در هکتار قبل از کاشت و مخلوط با خاک و تیمار عدم کنترل علف های هرز به عنوان تیمار شاهد تشکیل می داد. نتایج نشان داد بیشترین درصد فراوانی نسبی در علف های هرز متعلق به تاج خروس (Amaranthus retroflexus L..)و پهن برگان بود. عامل خاک ورزی تاثیر معنی داری بر عملکرد کل وش و وزن خشک کل علف های هرز نداشت اما تعداد قوزه در بوته تحت اثر معنی دار قرار گرفت. در بین سطوح مختلف عامل علف کش، تیمار وجین دستی بالاترین عملکرد کل وش را به دست داد. در این مطالعه وزن خشک علف های هرز در هفته چهارم نقش تعیین کننده ای بر عملکرد کل وش و تعداد قوزه در بوته بالاترین همبستگی را در بین اجزای عملکرد با عملکرد کل وش داشت. بررسی برهم کنش عوامل آزمایش مشخص ساخت که می توان در صورت عدم استفاده از وجین دستی از علف کش ترفلان به میزان 3 لیتر قبل از کاشت در راستای حصول به حداکثر عملکرد استفاده نمود.