تاثیر محلول های نگهدارنده مختلف بر عمر گلجایی گل شاخه بریده نرگس (Narcissus tazetta)

هدف اصلی این مطالعه بررسی اثر سیلیسیوم (Si) ، اتانول (Et) اسید اسکوربیک (AA) و اسید سیتریک (CA) بر عمر گلجایی گل نرگس شیراز رقم شهلا (Narcissus tazetta L. cv. ‘Shahla’) بود. بدین منظور، آزمایشی در قالب طرح کاملا تصادفی شامل سیلیسیوم (0، 5، 10 و 20 میلی مولار) ، اتانول (2 و 4%) ، اسید آسکوربیک (100، 200 و 300 میلی گرم در لیتر) ، اسید سیتریک (100، 200 و 300 میلی گرم در لیتر) و شاهد (آب مقطر) با سه تکرار و 3 قرائت (شاخه گل) در هر تکرار انجام شد. نتایج نشان داد که اضافه کردن مواد نگه دارنده به محلول گلجایی به طور معنی داری وزن تر نسبی، جذب آب و عمرگلجایی گل های شاخه بریده را در مقایسه با گل های شاهد افزایش داد. وزن تر نسبی شاخه های گل تیمار شده با سیلیسیوم (5 میلی مولار) در تمام روزهای آزمایش بالاتر از سایر تیمارها و شاهد بود و استفاده از این تیمار، وزن تر نسبی و جذب کل آب را به میزان 16 و 27 درصد نسبت به شاخه های گل شاهد افزایش داد (روز 7 آزمایش). سیلیسیوم (5 میلی مولار) همچنین وزن تر گل های شاهد (بدون ساقه) را از 185/0 به 259/0 گرم افزایش داد (40٪ افزایش). بالاترین وزن خشک گل (057/0 گرم) از تیمار اسیدآسکوربیک 300 میلی گرم در لیتر حاصل شد که در مقایسه با گل های شاهد 32 درصد افزایش داشت. کاربرد سیلیسیوم (5 میلی مولار) عمر گلجایی گل های شاخه بریده را 66/2 روز نسبت به گل های شاهد افزایش داد. با توجه به نتایج حاصل از این آزمایش، استفاده از سیلیسیوم، اتانول، اسید آسکوربیک و اسید سیتریک به عنوان ترکیبات ایمن و ارزان برای افزایش عمر گلجایی گل بریده نرگس (N. tazetta) مناسب هستند.