مدلسازی اثر تغییر اقلیم بر تولید بادام زمینی بر مبنای افزایش دو درجه دما در شرایط محیطی آینده در استان گیلان، ایران

به منظور ارزیابی اثر تغییر اقلیم بر رشد و عملکرد بادام زمینی بر مبنای دو درجه افزایش دما، تحقیقی با استفاده از مدل SSM-Peanut انجام شد. شبیه سازی براساس اطلاعات بلندمدت ایستگاه های هواشناسی استان گیلان (شامل انزلی، فرودگاه رشت، جهاد کشاورزی رشت، لاهیجان، آستارا، کیاشهر، تالش و رودسر) صورت گرفت. در انتها با اجرای مدل برای هر سال و تحت هر سناریو، روز تا گلدهی، روز تا شروع تشکیل غلاف، روز تا شروع تشکیل دانه، روز تا رسیدگی برداشت، شاخص سطح برگ، تجمع ماده خشک، عملکرد دانه و غلاف از خروجی مدل ثبت شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS انجام شد. علاوه برآن پهنه بندی استان گیلان از لحاظ تولید بادام زمینی درشرایط فعلی و پس از تغییر اقلیم با استفاده از نرم افزار ArcGIS صورت گرفت. برای مقایسه تفاوت بین رشد و عملکرد بادام زمینی در شرایط فعلی با وقوع تغییرات اقلیمی از t-test و آنالیز تشخیصی استفاده شد. نتایج نشان داد که تفاوت آماری معنی داری از لحاظ تمامی صفات مورد بررسی درشرایط فعلی و پس از تغییر اقلیم (بر مبنای افزایش دما) در استان گیلان وجود داشت. با افزایش درجه حرارت میانگین طول دوره رشد بادام زمینی در استان گیلان از 142 روز به 123 روز کاهش پیدا کرد. در عین حال عملکرد بادام زمینی در شرایط تغییر اقلیم برمبنای افزایش دو درجه سانتیگراد دما برابر با 73/8 درصد بیشتر از شرایط کنونی بدست آمد.