سیمای دوگانه خدای انکی (اآ) در اساطیر بین النهرین

«انکی»، لفظی سومری و «اآ»، عنوانی آکدی- بابلی برای رب النوع آب های تازه در فرهنگ بین النهرین باستان است. با توجه به اثربخشی و کارکردهای آب در معیشت مردم باستان و نیز با اهتمام به نمادپردازی های آب در اساطیر، ایزد انکی (اآ) در اساطیر بین النهرین اهمیت ویژه و خویش کاری های متنوعی دارد که همه آنها با نظم کی هانی هم سویی دارند. ظاهرا غالب ایزدان بین النهرین باستان را می توان ایزدان نظم یا کارگزاران نظم طبیعی قلمداد کرد. در مقایسه با ایزدان دیگر، نقش انکی در استقرار و ابقای نظم طبیعی پررنگ تر است. انکی، به منظور برقراری یا صیانت از نظم طبیعی، تصویری دوگانه از خود نمایش می دهد و گاهی له و گاهی علیه انسان رفتار می کند. همچنین می توان حضور فراگیر انکی در اساطیر را با توجه به اهمیت آب در تمام شئون حیات انسان تبیین کرد. تک گویی های انکی و آشکارسازی احکام و رموز خدایان برای انسان را می توان از صور اولیه وحی تلقی کرد. مقاله می کوشد با روش توصیفی-تحلیلی، فلسفه تضاد رفتاری و سیمای دوگانه انکی را در اساطیر بین النهرین تبیین کند