دیاژنز و ارزیابی نقش تغییرات تخلخل بر توان مخزنی آسماری- جهرم در چاه های شماره2، 10 و 11 میدان نفتی گل خاری

سازندهای آسماری و جهرم به ترتیب با سن الیگوسن- میوسن پیشین و ائوسن توالی ضخیم آهکی با لایه های نازک انیدریتی، آهک دولومیتی، دولومیت و با میان لایه های شیل هستند که در میدان نفتی گل خاری در غرب گسل قطر- کازرون و زون چین خورده زاگرس و زیر زون فارس ساحلی مورد پژوهش قرار گرفته اند. انحلال، آشفتگی زیستی، سیمانی شدن، نئومورفیسم، سیلیسی شدن، میکریتی شدن، تراکم و دولومیتی شدن فرایندهای دیاژنزی مشاهده شده در سازندهای آسماری و جهرم می باشند. مهم ترین آنها سیمانی شدن، دولومیتی شدن و انحلال است که سیمانی شدن تاثیر منفی بر روی کیفیت مخزنی دارد ولی دولومیتی شدن باعث افزایش تخلخل بین بلوری و انحلال باعث افزایش تخلخل حفره ای، قالبی و بین دانه ای شده اند. مهم ترین تخلخل ها شامل بین دانه ای، درون دانه ای، بین بلوری، قالبی، شبکه ای، حفره ای و شکستگی است. هر چند تخلخل حفره ای و بین دانه ای اهمیت بیشتری نسبت به بقیه دارند. تخلخل حفره ای در جایگاه نخست قرار دارد و بیشتر در بخش بالایی سازند جهرم و بخش زیرین سازند آسماری مشاهده گردید. میزان تخلخل بین دانه ای در جایگاه دوم قرار دارد. فرایندهای دیاژنزی سازندهای آسماری و جهرم نشان دهنده تاثیر مجموعه ای از فرایندهای دیاژنزی هم زمان با رسوب گذاری در بستر دریا و پس از رسوب گذاری در طی تدفین کم عمق و تا عمیق و بالا آمدگی است. به طور کلی تخلخل این میدان، نشان می دهد که توان مخزنی متوسط بوده و فرایندهای دیاژنزی در افزایش کیفیت مخزنی تاثیر گذار بوده اند.