مفهوم شناسی بدعت و بدعت گذاران نزد عالمان شیعی و سنی

بدعت را تمامی فرق اسلامی، به پیروی از کتاب و سنت، حرام می دانند. پیروی از هوای نفس، کتمان حق، افترا و... که در آیاتی از قرآن، مذمت شده، در روایات، به بدعت در دین تفسیر شده است. در سنت، افزون بر زشت شماری این عمل و اشاره به خطرهای آن در دنیا و آخرت، بدعت گذار، ملعون خوانده شده و تاکید گردیده که اعمال وی نیز پذیرفته نیست. با این همه، چون ماهیت بدعت به درستی روشن نشده، در شناخت و مبارزه با آن، گاه افراط شده و گاه تفریط. مقاله حاضر بر آن است تا جوانب موضوع را بررسی و پس از بیان معنای لغوی و اصطلاحی واژه «بدعت»، به آیات و روایات موجود در این زمینه پرداخته، مصداق هایی از بدعت را ارائه دهد. سپس ضمن نقد برخی از دیدگاه ها، بهترین دیدگاه و تعریفی که تاکنون از بدعت شده را نتیجه گرفته تا بسیاری از مواردی را که به عنوان بدعت های رایج در میان جوامع اسلامی بیان شده از شمول این مفهوم خارج کند.