مطالعه اثرات مواجهه با آترازین در طی حاملگی و شیردهی بر آپوپتوز سلول های بیضه فرزندان موش صحرایی و اثرات محافظتی کروسین

آترازین یک علف کش است که با ورود به بدن انسان می تواند سلامت وی را تحت تاثیر قرار دهد. از طرفی کروسین ممکن است بتواند از عوارض احتمالی ناشی از آترازین جلوگیری نماید.

در این مطالعه اثرات آترازین بر بافت بیضه و پارامتر های اسپرم و اثرات محافظتی کروسین مورد مطالعه قرار گرفت.

24 سر موش حامله نژادBalb/c بطور تصادفی به 4 گروه شامل گروه آترازین mg/kg 10، گروه آترازین-کروسین، گروه کروسین mg/kg 10 و گروه نرمال سالین تقسیم شدند. تجویز به صورت روزانه طی دوره بارداری و شیردهی به صورت گاواژ انجام شد. در پایان از هر مادر دو فرزند نر به طور تصادفی انتخاب و به ترتیب در 23 و 75 روز پس از زایمان بعد از بیهوشی عمیق اپیدیدیم جهت ارزیابی پارامتر های اسپرم و سپس بیضه جهت بررسی تغییرات بافتی برداشته شد. بیضه ها پس از آماده سازی به روش معمول آزمایشگاه بافت شناسی با استفاده از روش تانل رنگ آمیزی و با استفاده از تکنیک های استریولوژی بافت بیضه مطالعه قرار گرفت.

تعداد اسپرم در گروه آترازین در مقایسه با سایر گروه ها کمتر بود و در گروه آترازین-کروسین در مقایسه با گروه آترازین به طور معنی داری (0/001p=) افزایش داشت. درصد اسپرم های غیر طبیعی در گروه آترازین نسبت به گروه های نرمال سالین و کروسین افزایش معنی دار و در گروه آترازین-کروسین نسبت به گروه آترازین کاهش معنی داری داشت (0/001p≤). همچنین تعداد اسپرماتوگنی های تانل مثبت در فرزندان 23 روزه در گروه آترازین نسبت گروهای نرمال سالین و کروسین افزایش معنی داری داشت (0/03p=). سلول های اسپرماتوژنیک 75 روزه تانل مثبت در گروه آترازین به طور معنی داری نسبت به گروه نرمال سالین افزایش داشت (0/001p≤). ارتفاع اپیتلیوم در گروه آترازین نسبت به گروه کنترل کاهش معنی دار و در گروه کروسین نسبت به گروه نرمال سالین افزایش معنی داری وجود داشت (0/001p≤).

آترازین سبب کاهش تعداد اسپرم و افزایش اسپرم غیرنرمال، افزایش سلول های آپوپتوتیک و کاهش ارتفاع اپیتلیوم می شود و کروسین عوارض ناشی از آترازین را تا حدودی کاهش می دهد.