تمثیل هایی از سوره نیلوفر درباره ساختار شکنی

یکی از مسائل مهم در آیین بودا این است که چگونه می توان ستوه ها (موجوداتی که رنج می کشند) را از چرخه بی معنایی که تجربه می کنند (سمساره) رها کرد و به درک واقعیت، آن گونه که هست، واداشت. در این نوشتار از نوعی «استعداد فطری» لازم برای درک و تجربه واقعیت، آن گونه که هست، سخن به میان می آید و به راه حلی اشاره می شود که آیین مهایانه برای نجات موجودات از چرخه سمساره و واداشتن آنها به درک واقعیت ارائه می دهد؛ راه حلی شگفت انگیز: فریب. این شیوه در یکی از مقدس ترین متون مهایانه، یعنی سوره نیلوفر، و در چندین تمثیل بیان شده است. این مقاله در کنار گزارشی اجمالی از این تمثیل ها، به بررسی این راه حل می پردازد.