مدل برنامه ریزی استراتژیک تکنولوژی درصنعت پتروشیمی ایران با استفاده از فرآیند تحلیل شبکه ای

امروزه اهمیت روز افزون نقش تکنولوژی در بهبود عملکرد اقتصادی و موفقیت کسب و کارها به وسیله مدیران شناخته شده است و بدین جهت سرمایه گذاری در تکنولوژی به منظور خلق مزیت رقابتی پایدار در مطالعات مدیریت مدرن امری متداول است. لذا اطمینان از انتخاب درست و توسعه تکنولوژی های کلیدی و برنامه ریزی هدفدار تکنولوژی ضروری است. در این مقاله به مدل سازی برنامه ریزی استراتژیک تکنولوژی با هدف سرمایه گذاری در تکنولوژی به عنوان دارایی و سلاح رقابتی سازمان به گونه ای که در راستای اهداف و استراتژی های کلان آن باشد، پرداخته می شود. به این منظور از دو فرآیند تحلیل شبکه ای و تحلیل حساسیت استفاده می گردد. در مطالعات قبلی از فرآیند تحلیل سلسله مراتبی بهره گرفته شده است که با توجه به نارسایی آن در بیان همه جانبه روابط میان معیارها و گزینه ها، در این مقاله از فرآیند تحلیل شبکه ای استفاده شد. از طریق این فرآیند اهداف و استراتژی های کلان با استراتژی ها و گزینه های تکنولوژی صنعت ارتباط معنی دار یافته، سهم هر کدام در تحقق اهداف نهایی تعیین شده و به وسیله تحلیل حساسیت با پیش بینی تغییرات و اثرات آن بر معیارها و گزینه ها، جهت مقابله با تغییرات، سناریوها ایجاد و جهت تصمیم گیری مورد استفاده قرار می گیرند. مدل معرفی شده در صنعت پتروشیمی ایران پیاده شده است و طی آن بهبود، توسعه و بومی سازی فناوری و فرآیند تولید الفین ها و پارافین ها، نانوکامپوزیت های پلیمری، غشاهای پلیمری و بیورآکتورهای غشایی و هیبریدی، پلی اتیلن ترفتالات، کاتالیست سنتز متانول و کاتالیست سنتز اسید استیک به عنوان اولویت های تکنولوژی صنعت پتروشیمی شناسایی شدند