بررسی فلور و ساختار جوامع علف های هرز مزارع زعفران (. Crocus sativus L) استان خراسان رضوی

استان خراسان رضوی به عنوان قطب تولید زعفران در ایران و دنیا می باشد. در بین عوامل موثر در خلا عملکرد زعفران، علف های هرز از مهم ترین عوامل می باشند. با این وجود در سطح استان اطلاعاتی مدون در خصوص ساختار جوامع علف های هرز وجود ندارد. این بررسی باهدف تعیین فلور و ساختار جوامع علف های هرز و تعیین غالبیت گونه های مختلف علف های هرز مزارع زعفران استان خراسان رضوی طی دو سال زراعی 93-92 و 94-93 انجام شد .برای این منظور، تعداد 118 مزرعه در 6 شهرستان بر اساس سطح مزارع و میزان تولید در واحد سطح انتخاب شدند. در هر مزرعه علف های هرز به تفکیک جنس و گونه شمارش و طول و عرض جغرافیایی و ارتفاع از سطح دریا توسط سیستم موقعیت یاب جهانی برداشت و ثبت شد. با استفاده از این اطلاعات، شاخص های جمعیتی گونه های مختلف علف هرز مزارع زعفران شهرستان های موردبررسی ازجمله میانگین تراکم نسبی و فراوانی نسبی گونه ها محاسبه شد. در طی دو سال بررسی مزارع موردنظر، تعداد 52 گونه علف هرز مشاهده و شناسایی شد که خانواده های شب بو، کاسنی، گندمیان، بقولات و میخک به ترتیب دارای بیشترین فراوانی بودند. نتایج نشان داد که بیشترین و کمترین تعداد گونه به ترتیب متعلق به شهرستان های تربت حیدریه و گناباد بود. علف های هرز مهم مزارع زعفران استان خراسان رضوی، براساس شاخص غالبیت به ترتیب شامل جو موشی (Hordeum murinum L.) و خاکشیر تلخ (Sisymbrium septulatum DC.)از گونه های یک ساله و شاهی وحشی (Cardaria draba L.)و بومادران (Achillea millefoliam L.) از گونه های چندساله بودند