اثر سالیسیلیک اسید بر صفات مورفو - فیزیولوژیک به لیمو (Lippia citriodora) در شرایط مزرعه ای و درون شیشه ای

سالیسیلیک اسید یک ترکیب فنلی طبیعی و شبه هورمون بوده و غلظت های مختلف و مدت زمان تاثیرگذاری آن، کنش و واکنش های متعددی را در گیاه سبب می شود. در این راستا، دو آزمایش جداگانه به منظور بررسی اثر سالیسیلیک اسید بر صفات مورفو - فیزیولوژیک گیاه زینتی – دارویی به لیمو در شرایط درون شیشه ای و مزرعه ای در شهرستان میانه انجام شد. در شرایط کشت بافت، پنج غلظت صفر، 5/2، 5، 10 و 20 میکرومولار سالیسیلیک اسید به محیط کشت موراشیگ و اسکوگ (MS) اضافه و اثر آنها بر شاخص های رشدی به لیمو مورد ارزیابی قرار گرفت. اثر سالیسیلیک اسید در شرایط کشت درون شیشه ای اختلاف آماری معنی داری در تمام صفات به جز در تعداد گره بلندترین ساقه، ارتفاع بوته و سیترال تولیدی نشان داد. همزمان با افزایش غلظت سالیسیلیک اسید، تعداد برگ های کلروزه (زرد) ریزنمونه های به لیمو افزایش و درصد گیاهان سبز سالم و تعداد شاخه جانبی کاهش یافتند ولی در غلظت های کم، طول بلندترین شاخه، تعداد برگ و شاخص کلروفیل برگ افزایش یافت. همچنین، نقش مثبت سالیسیلیک اسید در افزایش وزن تر شاخساره ریزنمونه های کشت بافتی مشاهده شد. در شرایط مزرعه ای، اثر شش تیمار بدون محلول پاشی، محلول پاشی با آب مقطر و سالسیسلیک اسید در غلظت های 5/2، 5، 10 و 20 میکرومولار بر صفات مورفو-فیزیولوژیک به لیمو مورد ارزیابی قرار گرفت. اثر سالیسیلیک اسید اختلاف آماری معنی داری بین تیمارها در پهنای (عرض) برگ، تعداد گل آذین، وزن تر گل آذین، وزن تر برگ و طول بزرگ ترین گل آذین نشان داد. اثر منفی مصرف سالیسیلیک اسید در پهنای برگ، تعداد و وزن تر گل آذین دیده شد و برعکس، وزن تر برگ و طول گل آذین به خصوص در غلظت کم سالیسیلیک اسید افزایش پیدا کرد. بنابراین، استفاده از غلظت های کم سالیسیلیک اسید به خاطر داشتن اثر مثبت بر رشد اندام های مصرفی به لیمو در شرایط مزرعه ای و کشت بافتی قابل توصیه می باشد.