تاثیر‏ مبدا بذر و تیمارهای مکانیکی و شیمیایی بر زنده مانی و جوانه زنی بذر گونه Robinia pseudoacacia L.

با توجه به قرارگیری بخش اعظم نواحی کشور در مناطق خشک و نیمه خشک، انتخاب گونه مناسب و سازگار برای جنگل کاری از اهمیت ویژه ای برخوردار است. اقاقیا گونه ای سریع الرشد بوده که گرما و سرمای شدید را تحمل کرده و در خاک های خشک و ضعیف خوب رشد می کند اما این درخت دارای بذوری با پوسته سخت بوده و در نتیجه برای موفقیت در کاشت و جوانه زنی نیاز به اعمال تیمارهایی جهت حذف این پوسته دارد. هدف از انجام تحقیق حاضر تعیین بهترین مبدا ‏ جمع آوری بذر و بهترین تیمار بذر اقاقیا از لحاظ جوانه زنی و زنده مانی جهت استفاده از آن در جنگلکاری ها می باشد. آزمایش با استفاده از بذور جمع آوری شده از 6 مبدا شامل سبزوار، سمنان، گرگان، مازندران، تهران و کردستان در قالب طرح کاملا تصادفی انجام شد. جهت تعیین میزان زنده مانی بذرها، در ابتدا آزمون تترازولیوم انجام شد. سپس تیمارهای خراش دهی با سمباده، ‏اسید سولفوریک 96 درصد، آب جوش100 درجه سانتی گراد، آب اکسیژنه 1 درصد، آب مقطر و شاهد روی بذرها اعمال گردید. نتایج حاصل نشان داد که در بین تیمارها، تیمار خراش دهی با سمباده بالاترین میزان جوانه زنی را در اکثر مبدا‏‏ها نشان داده است. هم چنین بین مبدا‏های جمع آوری بذور نیز اختلاف معنی دار وجود داشت به گونه ای که می توان مبدا گرگان را با جوانه زنی 73/03درصد به عنوان مبدا‏ برتر و مبدا تهران را با جوانه زنی 48/18% به عنوان مبدا‏‏یی که ضعیف ترین عملکرد و کمترین میزان جوانه زنی را به خود اختصاص داد، معرفی نمود.