طراحی پایلوت نیمکت ارگونومی برای سالمندان با رویکرد آنتروپومتری

: با رشد جهانی جمعیت سالمندان، افزایش نیازهای افراد سالخورده به فضای عمومی و تفریحی برای آنها یک چالش جدید است. همچنین فضا باید بر اساس اصول ارگونومی طراحی شده تا خطر آسیب را کاهش دهد. با توجه به افزایش جمعیت سالمندان و بالتبع افزایش نیاز به استفاده از فضاهای شهری توسط این گروه از افراد، برای جلوگیری از بروز آسیب تطابق بر اساس اصول ارگونومی، در این گروه سنی ضروری است. هدف از این مطالعه طراحی یک نیمکت ارگونومیک برای سالمندان با استفاده از ابعاد آنتروپومتری آن هاست.
در مطالعه توصیفی حاضر،90 شرکت کننده سالمند، شامل 24 زن و 66 مرد بالای60 سال به صورت نمونه گیری خوشه ایشرکت کردند. 13 بعد آنتروپومتری توسط ارگونومیست آموزش دیده بر مبنای ) ISO (7250-1:2008 اندازه گیری شد. همچنین ابعاد نیمکت های موجود در پارک ها گرفته شد. میزان تناسب بین ابعاد آنتروپومتری سالمندان و ابعاد نیمکت های موجود در پارک ها (n = 100) مقایسه شد. ما همچنین سختی ها و مشکلات نیمکت ها را با استفاده از «تکنیک کارگاه آینده» استخراج کردیم. 45 سالمند به صورت نمونه گیری در دسترس در این کارگاه شرکت کردند و از آن ها خواسته شد تجربه مشکلاتشان را در طول استفاده از نیمکت ها بیان کنند. نظرات و پیشنهادات طبقه بندی شده و با درنظر گرفتن اولویت درجه بندی شدند. سپس، با استفاده از نرم افزار CATIA و با توجه به راه حل های استخراج شده، یک نمونه اولیه از نیمکت ارگونومیک مطابق با ابعاد آنتروپومتری سالمند طراحی شد. تجزیه و تحلیل توصیفی و تحلیلی با نرم افزار SPSS 16 انجام شد.
نتایج توصیفی ابعاد آنتروپومتری سالمندان شامل میانگین، انحراف معیار (SD) و صدک و فراوانی، فراوانی تجمعی، درصد، میانگین و انحراف معیار برای ابعاد نیمکت ارائه شد. نتایج مطالعه حاضر نشان داد که بین عمق نشیمنگاه نیمکت و طول باسن رکبی سالمندان، عرض نشیمنگاه نیمکت با پهنای نشیمنگاه سالمندان و ارتفاع تکیه گاه پشتی نیمکت با ارتفاع شانه سالمندان اختلاف معنی داری وجود دارد. بین ارتفاع نشیمنگاه نیمکت های بتنی و ارتفاع رکبی و نیز بین ارتفاع تکیه گاه آرنج نیمکت های آهنی و ارتفاع تکیه گاه ساعد تفاوت معنی داری وجود نداشت.