ارزیابی توانمندی های ژئوتوریسم ناهمواری گنبد های نمکی برای توسعه پایدار گردشگری (مطالعه موردی: جنوب سمنان)

گنبدهای نمکی از جالب ترین ناهمواری های ژئومورفولوژیک می باشند که قابلیت زیادی برای جذب گردشگر و توسعه صنعت گردشگری زمینی (ژئوتوریسم) دارند. با توجه به وجود مکان های ژئومرفیک متنوع نمکی در استان سمنان در زمینه ارزیابی آنها از منظر توسعه صنعت گردشگری و ایجاد زیر ساخت های آن تحقیقات نظام مندی صورت نگرفته است. بنابراین ارزیابی توانمندی ناهمواری های گنبد نمکی در توسعه گردشگری استان سمنان ضروری می باشد. بدین منظور در پژوهش حاضر با استفاده از روش های رینارد و پریرا، داده های حاصل از بازدیدهای میدانی و اطلاعات پرسشنامه ای به معرفی و ارزیابی ژئومورفوسایت گنبدهای نمکی جنوب سمنان پرداخته شد. پژوهش حاضر از لحاظ پارادایم تحقیق، کمی و از لحاظ گردآوری داده ها، میدانی، کتابخانه ای و پرسشنامه ای و از نظر هدف کاربردی می باشد که بر پایه روش توصیفی- تحلیلی استوار است. در آغاز نتایج حاصل از مطالعات کتابخانه ای، پیمایش های میدانی و تفسیر تصاویر ماهواره ای در قالب برگه شناسایی ارائه گردید، سپس با توجه به نظر کارشناسان و بازدیدهای میدانی نگارندگان به هر یک از معیارها و زیرمعیارهای مدنظر در روش های رینارد و پریرا نمره و امتیاز داده شد. نتایج حاصل از پژوهش حاضر بیانگر این است که در روش رینارد معیار علمی (587/0) و معیار ترکیبی (547/0) و در روش پریرا معیار ژئومورفولوژیک (74/6) و معیار مدیریتی (66/4) به ترتیب بیشتری و کمترین امتیاز را کسب نمودند. بالا بودن معیار علمی و ژئومورفولوژیک در ژئومورفوسایت به دلیل ارزش های زیبایی شناختی و قابلیت آموزشی فرآیندهای ژئومورفولوژیک و پس از آن دست نخوردگی ناهمواری های موجود در منطقه به دلیل ناشاخته ماندن این ژئومورفوسایت ها برای گردشگران و عدم توجه مسئولان به این جاذبه های گردشگری می باشد و در مقابل پایین بودن معیار ترکیبی و مدیریتی نشان دهنده مدیریت ضعیف و نداشتن تجهیزات و سرویس های پشتیبانی در منطقه می باشد. در مجموع ژئومورفوسایت گنبدهای نمکی در هر دو روش امتیاز زیادی گرفتند که بیانگر قابلیت و توانایی بالای ژئومورفوسایت در جذب توریسم می باشد. نتایج حاصل از پژوهش حاضر می تواند برای توسعه ژئوتوریسم نمکی در استان مورد استفاده برنامه ریزان قرار گیرد.