تاثیر غلظت های مختلف کانسنگ اورانیوم در فرآیند بیولیچینگ از طریق آنالیز بیان ژن سیتوکروم A1 باکتری اسیدیتیوباسیلوس گونه FJ2

فرایند اکسیداسیون و احیاء کانسنگ اورانیوم توسط باکتری اسیدیتیوباسیلوس فرواکسیدانس، با کمک زنجیره انتقال الکترون انجام می گیرد که یکی از مهم ترین اجزاء این زنجیره که در فرایند اکسیداسیون آهن دخیل است، ژن cycA1 می باشد. در این پروژه، جهت افزایش راندمان بیولیچینگ اورانیوم، بیان ژن cycA1 در باکتری اسیدیتیوباسیلوس فرواکسیدانس در حضور چگالی های مختلف از کانسنگ اورانیوم، بررسی شده است. بدین منظور، باکتری مورد نظر در حضور چگالی پالپ های مختلف از کانسنگ اورانیوم (5/2، 5، 10 و 25%) ، کشت داده شد. در توالی های 24 ساعته میزان استخراج اورانیوم، تغییرات pH ، Eh و آهن فریک آنها اندازه گیری شد. زمانی که بازده استخراج اورانیوم به 100% رسید، بیان ژن cycA1 باکتری با استفاده از روش Real-time PCR مورد بررسی قرار گرفت. نتایج حاصل از آزمایشات نشان داد، با افزایش میزان چگالی پالپ، سرعت استخراج اورانیوم و فعالیت اکسیداسیونی باکتری کاهش پیدا کردند. همچنین، بیان ژن cycA1 درحضور کانسنگ اورانیوم به نسبت نمونه عاری از کانسنگ افزایش می یابد و با افزایش بیشتر چگالی پالپ، به دلیل سمیت اورانیوم، روند کاهشی مشاهده شد. نتایج حاصل از آزمایشات نشان می دهد تغییرات Eh، pH و استخراج اورانیوم در فرآیند بیولیچینگ توسط باکتری اسیدیتیوباسیلوس با چگالی پالپ بالای کانسنگ نسبت به باکتری های کشت یافته با چگالی پالپ پائین تر به تاخیر افتاده است. نتایج حاصل از بررسی بیان ژن cycA1 باکتری در غلظت های مختلف کانسنگ نشان داد که غلظت کانسنگ بر روی بیان ژن های مذکور موثر بوده است.