بررسی رابطه متغیرهای اجتماعی- اقتصادی و رسانه های جمعی با نگرش محیط زیستی(مطالعه موردی: کارکنان مترو تهران)

در چند دهه اخیر، محیط زیست همواره با تهدیدات و آسیب های فراوانی مواجه شده که امنیت و سلامت انسان ها را با مخاطره روبه رو کرده و بسیاری از این آسیب ها، پیامد رفتارهای نادرست انسان با طبیعت است که ریشه در ارزش ها و باورهای اعضای جامعه دارد. مترو تهران بخش مهم و مؤثری در سیستم حمل ونقل شهری محسوب می شود که افراد زیادی در این بخش فعال اند. این تحقیق توصیفی باهدف بررسی شناسایی رابطه بین متغیرهای اجتماعی- اقتصادی و رسانه های جمعی با نگرش محیط زیست گرایانه کارکنان مترو تهران به شیوه پیمایشی صورت گرفته است. جامعه آماری 9000 نفر از کارکنان مترو تهران در تابستان 1395 بود که بر اساس جدول کرجسی و مورگان 379 نفر با استفاده از روش نمونه گیری خوشه ایچندمرحله ای انتخاب شدند. روایی پرسش نامه از نوع محتوایی و صوری است که توسط متخصصان در این زمینه و پایایی آن با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ به تایید رسید. نتایج نشان می دهد میان سن و نگرش محیط زیستی رابطه منفی معنادار و میان جنسیت و وضعیت تاهل افراد به نگرش محیط زیستی تفاوت معنادار وجود دارد و زنان و افراد مجرد از نگرش محیط زیستی بالاتری برخوردارند. همچنین میان استفاده از رسانه و نگرش محیط زیستی نیز رابطه مثبت معنادار وجود دارد و افرادی که از رسانه های جمعی، بیشتر استفاده می کنند از نگرش محیط زیستی بالاتری برخوردارند. نتایج رگرسیون چند متغیره بکار رفته، نشان می دهد که متغیرهای سن، تاهل و میزان استفاده از رسانه ها به میزان 590/0 بر نگرش محیط زیست گرایانه کارکنان مترو تاثیرگذار است.