ریزرخساره ها، محیط رسوبیو فرآیندهای دیاژنزی سازند سورمه ( بخش عرب) در میدان نفتی سلمان، خلیج فارس

بخش بالایی سازند سورمه (هم ارز سازند عرب در جنوب خلیج فارس) در میدان نفتی سلمان با سن ژوراسیک پایانی (کیمرجین تیتونین) دارای رخساره های کربناته با میان لایه های تبخیری است. این سازند یکی از مهم ترین مخازن نفتی در زاگرس چین خورده و خلیج فارس به شمار می آید. مطالعه رخساره های میکروسکپی سازند سورمه در چاه مورد مطالعه به شناسایی 10 ریزرخساره مربوط به پهنه بالای جزر و مدی، پهنه بین جزر و مدی، لاگون و سد های پشته ای انجامید. این رسوبات در یک سکوی کربناتی از نوع رمپ کم ژرفا همانند شرایط امروزین خلیج فارس نهشته شده اند. مهم ترین فرآیندهای دیاژنزی شامل میکرایتی شدن، نوریختی، دولومیتی شدن، انحلال و سیمانی شدن است. باتوجه به شواهدی همچون انحلال گسترده و پیدایش تخلخل های قالبی و حفره ای و ساخت انواع سیمان های مربوط به محیط جوی (متئوریک) و تقدم و تاخر فرآیندها می توان نتیجه گرفت توالی مورد مطالعه، پس از دیاژنز دریایی مستقیما وارد محیط دفنی نشده است، بلکه دست کم بخش هایی مانند سدهای اوولیتی، فرآیندهای دیاژنزی محیط فریاتیک آب شیرین را تحمل کرده و پس از آن دیاژنز محیط دفنی را پشت سر گذاشته اند.