مقایسه کیفیت آب در سیستم پرورش متراکم ماهی کپور معمولی (Cyprinus carpio) به روش بایوفلاک با سطوح مختلف ملاس نیشکر

با توجه به محدود بودن منابع آبی تکنیک های نوین در جهت پرورش متراکم آبزیان درحال توسعه است. یکی از این تکنیکها تکنولوژی بایوفلاک است. در این سیستم با اضافه نمودن منبع کربنه به آب باعث بالا رفتن تراکم و فعالیت باکتری های هتروتروف شده که نهایتا حذف ترکیبات ازته آب را انجام می دهند. لذا در این تحقیق سیستم بایوفلاک با منبع کربنه ملاس نیشکر و با نسبتهای کربن به نیتروژن 25، 20 و 15 در مخازن 100 لیتری در سه تکرار و با تراکم5/17 کیلوگرم در مترمکعب ایجاد گردیده و شاخص های مختلف کیفیت آب و فلاک تولید شده در طول یک دوره 90 روزه شامل میزان اکسیژن، آمونیای کل، نیتریت ، نیترات، pH، سختی، تعداد باکتری کل، تعداد باکتری های اسید لاکتیک ، BOD و میزان تعویض آب، به علاوه ی شاخص های فلاک: نسبت حجم فلاک (FVI) ، مواد معلق جامد (TSS) ، نسبت میکروارگانیسمهای فلاک، میزان ماده خشک، پروتئین و چربی فلاک تولید شده، اندازه گیری و بین تیمارها مقایسه گردید. نتایج حاکی از بهبود برخی فاکتورهای آب در مقایسه با گروه شاهد بود به نحوی که میزان No2در تیمارهای بایوفلاک کمتر از تیمارهای کنترل بود ومیزان آمونیاک کلTAN با وجود تعویض آب در تیمارکنترل تقریبا اختلاف معنی داری با تیمارهای بایوفلاک نشان نداند. همچنین تعداد باکتری کل در تیمارهای بایوفلاک از نظر تعداد بیشتر از تیمار کنترل بود. آنالیز تقریبی بایوفلاک هم نشان دادکه بالاترین میزان پروتئین و چربی در تیمارهای بایوفلاک به ترتیب 4/28 و 6/1درصد بود که در مقایسه با خوراک ماهی کپور نسبت مناسبی است. بطورکلی نتایج نشان دادند که در سیستم بایوفلاک علاوه بر بهبود شاخص های کیفی آب، میزان مصرف آب کاهش یافته و کیفیت فلاک تولیدی نیز مناسب برای تغذیه ماهی کپور است. لذا از این روش می توان برای پرورش کپور در فضای بسته استفاده نمود.