بررسی امکان پرورش دو گونه ماهی کپور معمولی و کپور نقره ای در فاضلاب شهری تصفیه شده و اثر حضور این دو گونه آبزی بر پارامترهای کیفی فاضلاب (مطالعه موردی: تصفیه خانه فاضلاب مهدی شهر)

استفاده مجدد از آب های نامتعارف مانند انواع فاضلاب با رعایت اصول محیط زیستی از اهمیت زیادی برخوردار است. این تحقیق با هدف امکان سنجی پرورش و بررسی عملکرد رشد و بازماندگی دو گونه ماهی کپور نقره ای (رژیم غذایی فیلترکنندگی) و ماهی کپور معمولی (رژیم غذایی پوده خواری) در غلظت های مختلف فاضلاب و هم چنین مطالعه اثر حضور این دو گونه بر پارامترهای کیفی فاضلاب شامل BOD، COD، TSS، TDS، نیترات و فسفات در فاز دوم تصفیه خانه فاضلاب شهر مهدی شهر (با روش لجن فعال) در استان سمنان انجام گردید. برای این تحقیق، پنج تیمار غلظتی فاضلاب شامل تیمار شاهد (بدون فاضلاب) و تیمارهای 25، 50، 75 و 100 درصد فاضلاب خروجی از تصفیه خانه با سه تکرار در مخازن 80 لیتری در نظر گرفته شد. در هر مخزن 10 قطعه ماهی کپور معمولی و 10 قطعه ماهی کپور نقره ای با میانگین وزنی 5±30 گرم معرفی شد و در یک دوره یک ماهه، عملکرد رشد و بازماندگی ماهی در تیمارهای مختلف مورد مقایسه قرار گرفت. هم چنبن تغییرات شاخص های مختلف فاضلاب در تیمار 100 درصد فاضلاب با حضور ماهی و بدون حضور ماهی (شاهد) مورد بررسی قرار گرفت. براساس نتایج به دست آمده، بیش ترین میزان افزایش وزن (WG) (%18) و ضریب رشد ویژه (SGR) (0/23) مربوط به دو تیمار 75 و 100 درصد فاضلاب بود. هم چنین در تیمار 100 درصد فاضلاب با حضور ماهی نسبت به تیمار شاهد (بدون حضور ماهی) در طول دوره تحقیق، پارامترهای BOD، COD، TSS، نیترات و فسفات در یک روند زمانی به طور معنی داری (0/05≥P) روند کاهشی نشان دادند، درحالی که این روند برای پارامتر TDS دارای روند افزایشی بود. نتایج به دست آمده نشان داد که فاضلاب تصفیه شده شهری بدون اختلاط آب نیز قابلیت استفاده مجدد در آبزی پروری گونه های مقاوم به شرایط محیطی مانند گونه های پرورشی خانواده کپورماهیان (Cyprinidae) را دارد. هم چنین، حضور گونه آبزی با توجه به رژیم غذایی، نقش قابل ملاحظه ای در بهبود پارامترهای کیفی قاضلاب دارد.