بررسی میزان سازگاری مکان یابی شهرک های صنعتی با شاخص های محیط زیست پایدار در استان قزوین

گسترش شهرک های صنعتی بدون توجه به ملاحظات زیست محیطی و تخریب اکوسیستم های طبیعی از جمله مشکلاتی است که امروزه به یکی از معضلات عمده شهرها تبدیل شده است. در این پژوهش با بهره گیری از مطالعات پیشین و توزیع پرسشنامه بین مدیران و کارشناسان صنایع و شهرک های صنعتی و سازمان محیط زیست با استفاده از روش تحلیل عاملی اکتشافی مهمترین معیارهای موثر در مکان یابی شهرک های صنعتی استان قزوین شناسایی و دسته بندی می گردد، و با استفاده از تکنیک DEMATEL فازی به بررسی تاثیرات مکان یابی شهرک های صنعتی با شاخص های زیست محیطی پایدار می پردازد.  نتایج به دست آمده از تحقیق نشان می دهد: عوامل زیست محیطی و زیربنایی مهمترین عوامل در مکان یابی شهرک های صنعتی می باشند. بنابراین نیاز است تا برنامه ریزان در مکان یابی شهرک های صنعتی به این عوامل توجه بیشتری نمایند. همچنین در میان شاخص های زیست محیطی پایدار میزان توجه به BOD در آب رتبه اول را دارا می باشد، که نشان می دهد میزان آلودگی آب استان ناشی از فاضلابهای خروجی شهرک های صنعتی و پسماندهای صنعتی می باشد که این عوامل جدی ترین منابع آلاینده و تهدید کننده کیفیت آب های استان به خصوص آب های زیرزمینی محسوب می شوند.