طراحی مدل پذیرش فناوری اطلاعات در شرکت ملی گاز ایران بر اساس مدل پذیرش فناوری دیویس

یکی از مهمترین چالش های پیاده سازی سازمان الکترونیک، پذیرش و بکارگیری فناوری اطلاعات توسط کارکنان سازمان ها می باشد که در شرکت ملی گاز ایران قابل مشاهده است. هدف از انجام این پژوهش ارائه مدل پذیرش فناوری بر اساس مدل پذیرش فناوری دیویس می باشد. این پژوهش بر اساس هدف، کاربردی بر اساس طرح پژوهش، توصیفی و از نوع همبستگی می باشد. جهت گیری پژوهش، توسعه ای و نوع پژوهش میدانی می باشد. جامعه آماری پژوهش مدیران و کارکنان فناوری اطلاعات شرکت ملی گاز ایران می باشد. ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه می باشد. با توجه به ساختار پژوهش و فرضیه ها از تحلیل رگرسیون و همچنین برای تحلیل خروجی ها از نرم افزار SPSS بهره گرفته شده است. متغیرهای مورد استفاده در این پژوهش عبارتند از آموزش کارکنان، اضطراب رایانه ای و تجربه قبلی. بر اساس یافته های این پژوهش، آموزش کارکنان، داشتن تجربه قبلی و عدم وجود اضطراب رایانه ای در کارکنان بر پذیرش فناوری اطلاعات در شرکت ملی گاز ایران موثر می باشند و باید در سیاست گذاری های شرکت مورد توجه قرار گیرند.