تشخیص آزمایشگاهی بیماری های کبد در دام های کوچک

امروزه تشخیص دقیق بیماری های کبدی نیازمند به کارگیری روش های مختلف تشخیصی و پاراکلینیکی است. از گذشته تشخیص دقیق بیماری های کبدی چالشی جدی در طب انسان و حیوان بوده است. روش های بیوشیمی بالینی به عنوان بخش مهمی از روش های تشخیصی بیماری های کبدی مطرح است. ارزیابی عملکرد کبد از طریق اندازهگیری متغیرهای مرتبط با فعالیت ترشحی کبد، اعمال متابولیسمی و اندازهگیری فعالیتهای آنزیمهای کبدی صورت میگیرد. متاسفانه به علت ظرفیت کارکردی بالای کبد نشانه های مرتبط با با بیماری های کبدی زمانی ظاهر می شود که بخش عمدهای از بافت کبد آسیب دیده باشد. لذا به کارگیری روش های آزمایشگاهی حساس و در عین حال اختصاصی میتواند کمک شایانی در تشخیص به هنگام بیماری های کبدی داشته باشد. در حال حاضر تقریبا هیچ یک از آزمایشهای موجود از ویژگی های یاد شده برخوردار نیستند.  به نظر میرسد استفاده از سایر روش های تشخیصی اعم از سونوگرافی، سیتولوژی و… رویکرد مناسبی در جهت تشخیص بیماری های کبدی باشد. مقاله حاضر تلاشی در جهت به کارگیری صحیح آزمایشهای عملکردی کبد در تشخیص بیماری های کبد است.