بررسی پیامد بارداری در مادران مبتلا به دیابت حاملگی با و بدون سابقه ی ابتلا به سندرم تخمدان پلی کیستیک

دیابت بارداری و سندرم تخمدان پلی کیستیک (Polycystic ovary syndrome یا PCOS) ، شایع ترین اختلال در دوران باروری است که موجب بروز عوارض در مادر و جنین می گردد. هدف از انجام این مطالعه، تعیین عوارض مادری و نوزادی در مادران مبتلا به دیابت حاملگی با و بدون سابقه ی ابتلا به (PCOS) بود. این مطالعه، یک مطالعه ی مورد- شاهدی بود که طی آن، 134 زن باردار مبتلا به دیابت حاملگی با یا بدون سابقه ی ابتلا به PCOS بستری در بخش
زایمان بیمارستان امام خمینی اهواز طی سال های 96-1395 انتخاب و به دو گروه 67 نفر مورد (با سابقه ی ابتلا به PCOS) و شاهد تقسیم شدند. اطلاعات مورد نیاز
شامل اطلاعات جمعیت شناختی، عوارض مادری (پره اکلامپسی، پارگی کیسه ی آمنیوتیک، آب ریزش و غیره) و نوزادی (کاهش رشد داخل رحمی، بستری در
Neonatal intensive care unit یا NICU) از پرونده ها استخراج و در پرسش نامه ها ثبت شد. جهت تجزیه و تحلیل داده ها، از آزمون های آماری با نرم افزار SPSS استفاده شد. از بین پیامدهای بارداری در زمینه ی نوزاد، کاهش رشد جنین در داخل رحم (360/0 = P) و بستری در بخش NICU (473/0 = P) و در زمینه ی مادر نیز پارگی زودرس کیسه ی آمنیوتیک (530/0 = P) و آب ریزش (610/0 = P) در دو گروه مورد و شاهد تفاوت آماری معنی داری نداشت، اما از نظر پره اکلامپسی بین دو گروه تفاوت آماری معنی داری دیده شد (001/0 > P). با استفاده مدل Logistic regression، متغیرهای وزن مادر (007/0 = P) ، سابقه ی دیابت بارداری (018/0 = P) و سن مادر (040/0 = P) توانستند حدود 25 درصد از متغیر وابسته را پیش بینی کنند. نتایج، نشان دهنده ی تاثیر سابقه ی ابتلا به PCOS در حضور Gestational diabetes mellitus (GDM) در ایجاد عارضه ی پره اکلامپسی، زایمان زودرس و افزایش زایمان سزارین در مادران است، اما این سندرم، بر سایر عوارض مادری و نوزادی مورد مطالعه بی تاثیر است.