تاثیر آبیاری بارانی متعامد تحت شرایط کم آبی و شوری های متفاوت بر تولید گندم (دانه و کاه) جهت و برازش مناسب ترین تابع تولید بر آن

آب در مناطق خشک و نیمه-خشک بعضا شور بوده و از کیفیت پائینی برخوردار است، بنابراین گیاهان ممکن است تحت تاثیر توامان شوری و خشکی قرار گیرند. این پژوهش جهت بررسی واکنش عملکرد گندم و کاه تحت شرایط توام دو عامل آب و شوری در آبیاری بارانی بر روی گندم رقم بک کراس روشن 6611، با استفاده از دو خط آبیاری بارانی عمود بر هم، در قطعه زمینی به ابعاد 32 32 متر در غرب شهرستان بیرجند در خاکی با بافت شنی لومی انجام شد. زمین آزمایش، محل تلاقی دو خط لاین سورس (تک شاخه ای) عمود بر هم بود که از آبپاش های یک خط، آب شیرین (EC = 1. 5 dS/m) و از آبپاش خط دیگر آب شور (EC = 5. 5 dS/m) پخش می شد. پنج نوع تابع تولید شامل خطی ساده، کاب داگلاس، درجه دوم، لیتی و دینار و متعالی بر اساس تحلیل تابع تولید آب_شوری و با استفاده از داده های مزرعه ای مورد ارزیابی قرار گرفتند. نتایج نشان داد که پیش بینی عملکرد گندم و کاه تحت تاثیر شرایط توام خشکی و شوری با تابع کاب داگلاس از توابع دیگر بهتر است. نتایج مقایسه نسبت نرخ جایگزینی نشان داد که امکان جایگزینی دو عامل شوری و مقدار آب برای حصول به وزن دانه و کاه یکسان وجود دارد. همچنین نتایج حاصل از آن نشان داد که در عملکردهای پایین تر، اثر مقدار آب بر کاهش محصول بیش از اثر شوری است.