بررسی ویژگی های روانسنجی مقیاس طرحواره های هیجانی

طرحواره های هیجانی یکی از مفاهیم تازه در روانشناسی معاصر است که می تواند با بسیاری از اختلالات بالینی و متغیر های روانشناختی در ارتباط باشد. هدف این پژوهش بررسی ساختاری مقیاس طرحواره های هیجانی لیهی (2002) در چارچوب فرهنگ ایرانی بود. جامعه آماری، دانشجویان دانشگاه شیراز بودند و از این میان 250 دانشجو (125 پسر و 125 دختر) انتخاب شدند. در این پژوهش از مقیاس پنجاه سوالی طرحواره های هیجانی لیهی در کنار اجرای همزمان پرسشنامه های اضطراب صفتی اسپیلبرگر (1983) و سبک های دلبستگی هازن و شیور (1978) استفاده شد. نهایتا داده ها بوسیله ی روش های آماری تحلیل عاملی، همبستگی پیرسون و آلفای کرونباخ تجزیه و تحلیل شدند. همچنین عبارات از نظر محتوایی و صوری نیز مورد بازبینی قرار گرفت و مواردی که اکثر افراد نمونه، آنها را نامفهوم تلقی کردند و بار عاملی ضعیفی داشته یا همپوشانی زیادی را نشان دادند، حذف گردیدند. با تحلیل عاملی داده های مقیاس طرحواره های هیجانی، 6 عامل استخراج شد. همچنین آلفای کرونباخ کل مقیاس، گویای پایایی آن بود. همبستگی ابعاد شش گانه این مقیاس با اضطراب صفتی و سبک های دلبستگی نیز معنادار بود. نتایج نشان داد که پرسشنامه طرحواره های هیجانی با تقلیل ابعاد و عبارات از روائی و پایایی مناسبی برای کاربست های پژوهشی در ایران بخصوص جامعه دانشجویی برخوردار است.