پیش بینی کیفیت زندگی بر اساس راهبردهای تنظیم شناختی هیجان و مهارت های ارتباطی در پرستاران زن

کیفیت زندگی بر همه ابعاد زندگی اعم از شخصی، تحصیلی و حرفه ای اثر می گذارد. بنابراین، ضروری است که عوامل موثر بر آن بررسی شوند. در پژوهش حاضر پیش بینی کیفیت زندگی بر اساس راهبردهای تنظیم شناختی هیجان و مهارت های ارتباطی انجام شد. پژوهش حاضر توصیفی و از نوع مطالعات همبستگی است. جامعه آماری مطالعه شامل پرستاران زن شاغل در بیمارستان های دولتی شهر کرمان در سال 1395 بود. با روش نمونه گیری خوشه ای234 نفر انتخاب شدند. ابزار مطالعه شامل پرسشنامه های تنظیم شناختی هیجان (CERQ-36) ، مهارت های ارتباطی (CS-34) ، و کیفیت زندگی (SF-12) بود. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از روش های آماری ضریب همبستگی Pearson و رگرسیون چندگانه به روش رو به عقب در سطح معنی داری 05/0 و با کمک نرم افزار SPSS نسخه 20 انجام شد. نتایج نشان داد رابطه مثبت و معنی داری بین راهبردهای تنظیم شناختی هیجان و مهارت های ارتباطی با کیفیت زندگی وجود دارد (001/0 > P). نتایج تحلیل رگرسیون رو به عقب نشان داد که راهبردهای تنظیم شناختی هیجان و مهارت های ارتباطی 48% از واریانس بعد روانی و 39% از واریانس بعد جسمانی کیفیت زندگی را پیش بینی می کنند. (001/0 = P). با توجه به نقش معنی دار راهبردهای تنظیم شناختی هیجان و مهارت های ارتباطی در پیش بینی کیفیت زندگی پیشنهاد می شود، راهبردهای سازگارانه در تنظیم هیجان و مهارت های ارتباطی از طریق کارگاه ها و کلاس های آموزشی به پرستاران آموزش داده شود تا زندگی آنان از کیفیت بهتری برخوردار شود.