نقش شبکه ‬های اجتماعی مجازی در راهبردهای یادگیری خودتنظیمی و رشد توانایی آینده ‬پژوهی دانشجویان

امروزه توجه به نقش پیش بینی کننده استفاده از شبکه های اجتماعی مجازی در میان دانشجویان از اهمیت قابل ملاحظه ای برخوردار است. (زمینه). این پژوهش به نقش شبکه های اجتماعی مجازی در راهبردهای یادگیری خودتنظیمی و رشد توانایی آینده پژوهی دانشجویان دانشگاه خوارزمی تهران می پردازد (هدف). روش پژوهش حاضر توصیفی و از نوع همبستگی است. جامعه آماری کلیه دانشجویان دانشگاه خوارزمی هستند که در سال تحصیلی 95-96مشغول به تحصیل بودند. تعداد356 دانشجو با روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای به عنوان اندازه نمونه انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده ها شامل پرسشنامه استفاده از شبکه های اجتماعی شی، لو، یانگ، لی و کای (2014) ، راهبردهای یادگیری خودتنظیمی پینتریج (1990) و پرسشنامه توانایی آینده پژوهی پارسا و همکاران (1390) بود. پایایی ابزارها با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ و روایی آن ها با استفاده از تحلیل عاملی تاییدی و همبستگی بین مولفه ها تایید شد (روش). میزان استفاده از شبکه های اجتماعی مجازی توسط دانشجویان بر مولفه های راهبردهای یادگیری خودتنظیمی با ضریب بتای 75/0 و سطح معنی داری 05/0 نشان داد که این فرضیه مورد تایید واقع می شود. بنا به نتایج فرضیه دوم پژوهش ضریب بتا برای توانایی محاسبه، درک مفهومی و روحیه آینده نگری برابر با 68/0، 72/0 و 74/0 می باشد به طوری که همه در سطح 05/0 معنی دار می باشند و این فرضیه هم تایید می شود (یافته‏ها). نتایج پژوهش نشان داد که دانشجویان در استفاده از شبکه های اجتماعی مجازی، نمره بالاتری در راهبردهای یادگیری خودتنظیمی، باورهای انگیزشی، توانایی محاسبه، درک مفهومی و روحیه آینده نگری کسب کرده اند (نتیجهگیری).