مطالعه رابطه سیاست اداره در جمهوری اسلامی ایران

این پژوهش به بررسی رابطه سیاست اداره در کشور ایران به صورت مورد مطالعه در دولت دهم (1392-1388) پرداخته است و با استفاده از تحلیل مضمون مصاحبه های نیمه ساختاریافته با 25 نفر از منتخبان سیاسی مجلس، مدیران دولتی زیرمجموعه قوه مجریه و افرادی که هر دو نقش را تجربه کرده اند با استفاده از انتخاب مشارکت کنندگان به روش گلوله برفی به نتایجی دست یافت. نتایج این پژوهش نشان داد که رابطه سیاست و اداره در ایران در شرایط خاصی قرار دارد به نحوی که منتخبان سیاسی با دخالت های خود در عزل و نصب ها و تخصیص بودجه و توزیع رفاه عمومی در حرفه ای گرایی بخش اداره دخالت کرده و مدیران دولتی نیز با دخالت در فرآیند دستورگذاری و تدوین خط مشی عمومی و عدم اجرا یا تفسیر و اجرای خط مشی های خودساخته یا اجرای خط مشی های منسوخ و… عملا در خط مشی دخالت می کنند که وجود این وضعیت باعث سیاست زدگی اداره و ناکارآمدی خط مشی گذاری عمومی در ایران شده است.